Een ruime meerderheid van de Eerste Kamer lijkt minister Schouten groen licht te geven voor het nieuwe pensioenstelsel. Dat groene licht komt er evenwel niet zonder het nodige tumult, nota bene vanuit de coalitie zelf. Het wetenschappelijk bureau van het CDA riep de eigen senatoren op tegen de wet te stemmen, omdat de risico’s van de overgang naar een nieuw stelsel te groot zouden zijn. Toch leek maandag in het eerste deel van het debat de ‘pensioencoalitie’ van VVD, D66, CDA, ChristenUnie, PvdA en GroenLinks de gelederen gesloten te houden. Dinsdag moet Schouten alle vragen beantwoorden, volgende week stemt de senaat.

Verzekeringsdeskundige Henk Bets heeft wel begrip voor de kritiek op Schoutens pensioenwet. „Ik ben ook niet echt blij met het voorstel dat er ligt.” Bets heeft twijfels bij de pensioenplannen. „Het pensioenstelsel is niet koopkrachtgericht. Er wordt te weinig risico genomen om goed rendement te behalen, maar als je meer in aandelen belegt om hogere uitkeringen te krijgen, loop je te veel risico.” Hij vindt beide scenario’s niet optimaal.

Corine Reedijk van pensioenadviseur Aon vindt het vooral nog de vraag wat de dekkingsgraden zullen zijn van de pensioenfondsen op het moment van de overgang naar het nieuwe stelsel, het zogeheten invaren. Als een fonds een dekkingsgraad heeft van 120 in plaats van 100 procent mag er meer aan de deelnemers worden toebedeeld. „Maar het kan dus ook zo zijn dat als een pensioenfonds later wil invaren – het gerucht gaat dat één of twee van de grote fondsen dat mogelijk willen doen – en op dat moment de dekkingsgraad lager is, die deelnemers minder krijgen dan wanneer je bij een fonds zit dat eerder de boel verdeelt bij een hogere dekkingsgraad.”

Draagvlak

Het spannendste aan de overgang vindt Reedijk op dit moment het draagvlak. „De wet zou simpeler worden, maar is in het afgelopen jaar erg ingewikkeld gemaakt door ingrepen om aan alle aanvullende eisen en vragen te kunnen voldoen.”

Ook is er minder draagvlak bij de deelnemers omdat het risico – in tegenstelling tot het huidige stelsel – bij de deelnemer wordt gelegd. „En daarvoor moeten buffers en reserves worden aangehouden. Dus ja, dat er is geknaagd aan het maatschappelijk draagvlak is eigenlijk het grootste risico van dit stelsel. Er is flink gepolderd.”

Reedijk ziet de sleutel in goede communicatie. „Zorg dat als je als deelnemer een adviesgesprek aangeboden krijgt, je dat gesprek aanneemt. De lastige zaken worden er niet door opgelost, maar het begint wel allemaal met goed inzicht.”