Een opmerkelijke debutant

Je vindt één enkele handschoen op straat en je gaat op een andere manier naar je werk. Van die dingen. Maar er is meer. Er is ook de triviale angst voor muizen, voor de waarheid achter je eigen leugens, omdat je het echte verhaal kent. Stel dat je hardop droomt. Dat kan erg lastig zijn als er iemand in je nabijheid vertoeft die meeluistert. Zacht van binnen sleept hij doordacht mee als titel, maar in zijn observaties is Pannekoek snijdend hard. Er rijden diverse rouwstoeten mee in zijn teksten. De dood dus, en kanker als onderwerpen. Hoewel, de pakkende vraag luidt: wat doen we met ons leven? Zijn standpunten zijn, goed beschouwd, niet eens zo bizar als hij het op zijn heupen krijgt met onverhoedse en hilarische terzijdes. Nauwelijks gehinderd door de onontkoombare grapdwang, komt hij tevens uit bij de angst voor onrechtvaardige beschuldigingen en een goor soort tolerantie waarin we met elkaar beland zijn als we het hebben over homo’s, asielzoekers, privé-relaties en de kleur van de mensen om je heen. Angst of haat? Mooie vraag.