Grasnapolsky zet Groningen met liefde voor de omgeving positief in de spotlight. Dit zijn de hoogtepunten

,,Kunnen jullie lachen om het leven? Lach dan, broeders en zusters!” Dat het nog maar zaterdagmiddag is, deert niemand in het zaaltje dat de naam De Hakselaar heeft meegekregen. De toeschouwers zijn gretig en gooien de handen in de lucht en staan met een vette lach op het gezicht te genieten. Knap werk van de Groningers Harmen Ridderbos en Hans Hoeverloo die met Electropoëzie een dosis aanstekelijke gekte om op te hossen voorschotelen.

Het is dag twee van Grasnapolsky, de openingsavond op het bungalowpark De Bloemert in Midlaren niet meegerekend. Het festival, dit jaar met het thema Alles Om Je Heen, heeft wat te vieren. Niet alleen omdat de tiende editie plaatsvindt, maar ook omdat de coronajaren zijn doorstaan. Maar ja, ook nu zijn het zware tijden vanwege de economische crisis.

Middenmootfestival

Directeur Mariska Berrevoets lag tegen het ochtendgloren in bed, na het optreden van Prins S. en De Geit en de afterparty tussen de bolkokers. Maar ze is er op de zondagochtend weer bij. Ze zegt zich gesteund te voelen door de gemeente Oldambt en de provincie Groningen. Toch maakt ze zich wel zorgen over hoe een middenmootfestival, dat kampt met stijgende kosten, de prijs van de kaarten zo laag mogelijk kan houden om toegankelijk te blijven voor iedereen. En ze weet het, de prijs van 125 euro voor een passe-partout is een hoop geld als je weinig hebt.

Grasnapolsky maakte de gewaagde overstap van de Veluwe (Radio Kootwijk) naar de Scheemda. Daar, in de voormalige strokartonfabriek De Toekomst in Oost-Groningen, vond in 2019 de eerste editie plaats. Mooi natuurlijk, want sindsdien heeft de provincie er, naast bijvoorbeeld Terug Naar Het Begin, Hongerige Wolf en ZomerJazzFietsTour, een fijn, smaakvol en met liefde vormgegeven cultureel evenement bij dat zich verbonden toont met de omgeving. Grasnapolsky laat het publiek daar ook mee kennismaken, onder meer door middel van expedities. ,,Wij proberen een positief licht te laten schijnen op Groningen en de provincie in de spotlight te plaatsen.” Dat gebeurt. Met oog voor de aardbevingsproblematiek die de Groningers teistert; ook als alles om je heen trilt. ,,Waarom is alles om hen heen minder belangrijk dan gas geven?”, vraagt het programmaboekje.

Pensionado helpt als vrijwilliger

Klaas Kloosterman uit de stad Groningen kan het initiatief wel waarderen. De muziekliefhebber zet zich drie dagen als vrijwilliger in. ,,Ik weet dat festivals moeite hebben met het vinden van medewerkers. Nu ik met pensioen ben, help ik graag. Het is hier gezellig op een prachtige locatie.”

Ook buiten de monumentale fabriek is er wat te beleven. Ondanks de winterse temperaturen en sneeuwbuien speelt de Rotterdammer Elten Kiene er zijn voorstelling Ik Ben Nog Nooit Op Dit Punt Geweest. Gesproken woord, dans en beeldende kunst komen samen. ,,Ik geloof niet in competitie. Ik wil gewoon zijn.”

Cultureel Groningen netwerkt

Binnen probeert Gea Smidt een beeld te vormen van het volk dat er rondloopt. Als artistiek leider van Gronings Vuur, dat in gemeentes verhalen die lokaal leven bij bewoners ophaalt om er vervolgens theatrale producties mee te maken, ziet ze veel bekenden. Cultureel Groningen laat zijn of haar gezicht zien en netwerkt tijdens Grasnapolsky en ook dat is een functie. Natuurlijk komt Cora-Yfke Sikkema, burgemeester van Oldambt, binnenvallen met haar man en ook internetondernemer Ben Woldring is er.

Het valt niet mee de 1.500 bezoekers op de zaterdag te duiden. Ja, het zijn vooral dertigers en veertigers, maar waar komen ze vandaan? Zeker, het festival kent een trouwe aanhang die vanuit de Randstad hierheen komt. Maar waar blijven de Stadjers die met speciaal geregelde bussen binnen een half uur in Scheemda kunnen zijn? Daar is nog wel wat te winnen en natuurlijk helpt het niet mee dat er door de pandemie een breuk zit in het opbouwen van dat publiek.

Voedingsbodem voor talent dat op doorbreken staat

Joey Ruchtie, programmeur van De Oosterpoort, ziet met bewondering toe hoe het Belgische La Jungle de grootste zaal, Kartonbaan, op de kop zet. Het duo speelt met het enthousiaste publiek er tot op het podium omheen en die opstelling pakt verrassend goed uit. Heerlijk meeslepende en onrustige noise. Een muzikaal hoogtepunt op een festival dat het niet van de grote (en dure) acts moet hebben, maar als voedingsbodem juist inzet op talent dat op doorbreken staat met namen als Vieze Meisje, Loupe, Joya Mooi en The Haunted Youth. Op de zondagavond is er dan nog de gerezen ster Thomas Azier die samen met het Noordpool Orkest voor de afsluiter zorgt.