En toch is het precies dat wat er al dagen achtereen gebeurt. Er wordt ook niet voorzichtig getransporteerd, met veel geklots en geknoei drijven de wolken over hele steden heen. Als een vliegtuigmaatschappij ook maar één moer verliest wordt de hele vloot aan de ketting gelegd, maar niemand die een boze brief schrijft wanneer jij naar beneden komt. Dat begrijp ik wel, want ook ik heb getwijfeld wie ik nou precies moest aanschrijven. Wie is er verantwoordelijk voor de regen? De zee? De aarde? De zwaartekracht? Uiteindelijk heb ik besloten dat jijzelf schuldig bent aan jezelf, de regen schuldig aan de regen, schuldig aan elke plas op het fietspad waar ik met opgetrokken knieën doorheen moet. Dat klinkt leuk, maar sinds ik een maand geleden mijn voorspatbord verloor, zit ik met modder tot in mijn haar en stinkend naar natte hond in overvolle treinen. Stop daarmee regen! Hou op met vallen!