Opnieuw de Russische ziel bij het Noord Nederlands Orkest met Kerem Hasan | recensie ★★★★★

Eerst dat lieve, zeg maar poëtische Hoboconcert van Vaughn-Williams, daarna drie minuten IJzergieterij van Mosolov en toen de Sequenza voor hobo solo van Luciano Berio, met de voorgeschreven doorklinkende toon b van enkele strijkers achterin de verduisterde zaal. Solist Albrecht Mayer van de Berliner Filharmonie mocht in beide laten horen dat hij een hoboïst van de overtreffende trap is: wat een genuanceerde klank, wat een virtuositeit: Vaughn-Williams werd er als het ware een groot componist van. In de moderne (1969) Berio met zijn knarsende dubbeltonen had Mayer zelf naar verluidt niet zoveel zin, wat niet te h oren was. Dus gaf hij een melodische toegift: de hobosolo van de aria Qui sedes uit Bachs Hohe Messe .