Arnout Vandeputte uit Brussel zit in de avondzon te eten op camping De Balloohoeve in Balloo. Naast hem zijn zelfgebouwde kar, waarin hij een jonge beukenboom te voet van Brussel naar Denemarken vervoert.

„Slaap jij daarop?” vraagt een vrouw als Vandeputte even later in zijn kar staat de rommelen.

„Nee, in een tentje. Ik ben op reis met mijn boom.”

De vrouw is even stil.

„Bijzonder. Waarom?”

„Ik breng hem naar Denemarken.”

„Denemarken?”

„Mijn boom kan niet overleven in België. In Denemarken wel.”

Zo beginnen gesprekken met voorbijgangers vaak. De tocht die de 23-jarige theaterstudent van de Erasmushogeschool in Brussel met zijn ‘beukenjong’ onderneemt, is onderdeel van zijn afstudeervoorstelling. In begrijpelijke taal gaat hij de dialoog aan met mensen over klimaatverandering.

Ecologie is het kernpunt van al zijn werk. Vanderputte maakte eerder een voorstelling over de overstromingen in 2021, waarbij tientallen Belgen de dood vonden. De hevige regenval die deze overstromingen veroorzaakte, is een zichtbaar gevolg van klimaatverandering. Vanderputte liet in zijn theatervoorstelling mensen de urgentie van deze gevolgen ervaren in installaties met beeld en geluid. „Dat vond het publiek indrukwekkend.”

Geen beuken meer

De Brusselaar gaat op een campingstoel zitten en neemt een slokje wijn. ,,Ik woon vlak bij het Zoniënwoud. Een prachtig beschermd beukenbos. Uit onderzoek blijkt dat er door de droogte over tientallen jaren geen beuken meer kunnen groeien in vrijwel heel Europa.”

Dan staat hij op en klapt de oude koffer op zijn kar open. „Kijk”, wijst hij naar de landkaarten die in de binnenkant van de koffer zijn geplakt. „Hier zie je het. In Denemarken zullen de omstandigheden voor de beuk goed zijn. Door de opwarming van de aarde en de droogte die steeds verder naar het noorden opschuift, verschuift ook het gebied waar beuken voorkomen steeds verder noordwaarts. Verschillende boom- en plantensoorten die nu al in het uiterste noorden van Europa voorkomen, zullen voorgoed verdwijnen.”

‘De visuele wandelaar’

„Door mijn beukenjong nu te voet van Brussel naar Denemarken te brengen, raak ik op den bots met mensen die normaliter geen theater bezoeken en bereik ik breed publiek buiten het theater.” Zo ontmoette Vandeputte op de eerste dag van zijn tocht een man die spontaan drie uur met hem meeliep langs de Schelde. ,,Hij noemde zich ‘de visuele wandelaar’. De man heeft één oog en filmt zijn eigen wandelingen. Daardoor is hij niet beperkt tot de waarneming van een oog, maar neemt hij juist meer waar dan iemand met twee ogen. Hij wist ontzettend veel te vertellen over de natuur langs de Schelde en de veranderingen die hij daar waarnam. Fantastisch!”

Toen de Brussellaar in een Brabants bos koffie zette op zijn kar, raakte hij in gesprek met een vrouw die haar hond uitliet. Hij kwam haar later nog eens tegen. Ze vertelde dat ze sinds ontmoeting zelf ook de gevolgen van de klimaatverandering in haar omgeving opmerkt. De beukenredder vindt het waardevol dat voorbijgangers ter plekke nieuwe inzichten krijgen.

„Gevolgen van de klimaatverandering zie je niet gelijk. Mensen zeggen tegen elkaar: „Hé, weet je nog? Al die dode insecten op voorkant van de auto in de lente? Dat heb ik al een tijd niet meer gehad. Waar zijn die insecten gebleven?” Je merkt het pas op als het al ver heen is. Er zitten minder insecten op je auto, omdat er nu domweg minder insecten bestaan. Dat is zorgelijk.”

Tumulibos Balloo

De jonge theatermaker voelt zich verbonden met de generaties voor en na hem. ,,Wist je dat het woord ‘boek’ van ‘beuk’ komt? Mensen gebruikten vroeger beukenhout om hun verhalen door te geven. Met het verdwijnen van de beuk, verdwijnen ook verhalen.”

De zon schijnt op het prachtige Tumulibos tegenover de camping. Een beukenbos op Drentse bodem met tumuli, grafheuvels, uit de prehistorie. Een bos vol geschiedenis waar, volgens het onderzoek dat de Brussellaar aanhaalt, over tientallen jaren geen beuk meer zal groeien.

Vandeputte’s eenmanskaravaan trekt tot en met zondag verder naar het Noorden. Dan onderbreekt hij zijn missie tijdelijk om te kunnen afstuderen. De Brussellaar is nog op zoek naar een logeerplaats voor zijn beukenjong in de buurt van Nieuwstatenzijl. ,,Een goede plek waar hij verzorgd wordt tot ik na mijn afstudeerpresentatie in juni onze tocht weer voortzet.”