,,Geef me nog maar een kus. Voor het geval je me niet weer ziet.’’ Jantje Hartman loopt met een grijns op haar gezicht naar haar man. Nog even en ze staat met kwasten en verf in een bakje dat heel wat meters omhoog gaat. ,,Nee, ik zie er niet tegenop. Ik denk niet dat ik last krijg van hoogtevrees.’’ Nog geen minuut later zwaait ze van grote hoogte vrolijk naar beneden, naar familie en vrienden. Dan draait ze zich weer om. Er moet tenslotte ook nog worden gewerkt. Samen met Astrid Oud en Roosmarijn ten Hoopen van kunstenaarscollectief De Strakke Hand gaat ze aan de slag met het portret van Van Gogh op de voormalige graansilo.