„Zingen jullie nog één keer mee?”, vraagt een stralende Marco Schuitmaker aan het thuispubliek in de Pompstee in Roden. Handjes gaan in de lucht, oplichtende telefoonschermpjes zwaaien mee en voorin dragen sterke schouders de grootste fans. De carrière van de zanger uit Roden gaat keihard sinds hij een paar maanden geleden doorbrak met het nummer Engelbewaarder. Complete voetbalstadions en volle pleinen zingen het liedje mee.

Nummer komt binnen

Donderdagavond tijdens Kleintje Rodermarkt in De Pompstee staat hij geprogrammeerd tussen twee andere bekende zangers van het Nederlandse lied: Django Wagner en John de Bever. Met zo’n line-up verkoop je gegarandeerd veel kaarten, weet eigenaar Gerard Uiterwijk. Maar dit jaar ging het in de voorverkoop extra goed en dat zou best wel eens kunnen komen door Marco’s succes, meent hij. „Geweldig dat hij het zo goed doet. Het is een hartstikke aardige jongen en hij zingt goed”, zegt de horecaman.

In het publiek staan Greta en Jan-Chris Engelbewaarder mee te zingen. Ze vinden het een prachtig nummer. „Het heeft voor iedereen een betekenis. Bij ons komt het helemaal binnen, onze dochter heeft een jaar geleden een motorongeluk gehad en zij had wel honderd engeltjes op haar schouder”, zegt Greta. Vijf jaar geleden zag het stel de zanger nog optreden op het Peizer muziekfestival PaisSonic. „Dat hij nu tussen die grote artiesten staat is bijzonder.”

Elke keer kippenvel

„Ik denk dat heel veel mensen het mooi vinden dat hij hier is”, zegt de 20-jarige Sabine uit Roden. „Het is gewoon leuk dat hij uit de buurt komt.” Sabine en haar vriendin Loreen kennen de zanger persoonlijk, via zijn broertje. En dat broertje, Frank, blijkt Marco’s allergrootste fan. „Weet-ie ook hoor, honderd procent”, zegt de anderhalf jaar jongere Schuitmaker (22) even later, stralend.

Oké, nu Engelbewaarder zo vaak op de radio is, denkt hij heus wel eens: pff, heb je ‘m weer. Maar vanavond is hij snel uit zijn werk bij het Wapen van Norg geracet om zijn broer te kunnen zien optreden. „Elke keer als ik hem zie zingen, heb ik kippenvel”, zegt Frank. Hij vindt het succes van zijn broer geweldig. „Nu staat-ie ineens op Koningsnacht van radio 538 in Breda voor 40.000 man. Wij komen gewoon uit een normaal gezin. Dat is wel even omschakelen”, zegt hij. Z’n ogen glimmen.

Moeder zingt ook

Schuitmaker zingt al van jongs af aan. Zijn jongere broer pakt zijn telefoon erbij om het te laten zien. „Kijk, dit is in de garage van mijn vader. Je ziet mij raar dansen op de achtergrond”, lacht hij. „Je kan het niet horen, maar hij zingt hier een nummer van mijn moeder.” In het geval van de Schuitmakers valt de appel niet ver van de boom: moeder Ria Kregel blijkt één podium verderop als zangeres van stemmingsorkest Unique het publiek te vermaken.

De wereld van de Schuitmaker staat op z’n kop. Op z’n vrije dag in het weekend gaat Frank vaak met zijn broer mee naar optredens. Ze delen veel met elkaar en volgens Frank wordt hun band er alleen maar sterker op.

Met 9 miljoen streams (inmiddels zijn het er nog veel meer) werd Engelbewaarder een gouden plaat. Schuitmaker kreeg hem in een uitzending van RTL Boulevard . „Hij heeft de gouden plaat laten namaken voor iedereen die dichtbij hem staat. Ik heb precies dezelfde als die van hem, maar dan met mijn naam erop.”

Eigen concert

Dat juist dit lied, een vernieuwde versie van het lied dat Pierre Kartner in de jaren 70 voor zangeres Mieke schreef, de doorbraak van zijn broer zou betekenen, zag zijn familie niet aankomen. „Drie maanden voordat Engelbewaarder uitkwam, kwam Marco heel enthousiast bij mij op het werk om het te laten horen. Hij vroeg mij of ik dacht dat het een hit zou worden. ‘Ik weet het niet’, zei ik eerlijk. We dachten eigenlijk dat Zomernacht in Griekenland zijn doorbraak zou zijn.”

Ook moeder Ria had haar twijfels, vertelt ze, als ze met stemmingsorkest Unique een pauze inlast. „Dat liedje is al zo oud, ik weet het niet hoor”, zei ze toen ze het nummer voor het eerst hoorde. Lachend: „Nou zegt hij: ‘Goed gedaan he?’” Apetrots is ze, op haar beide jongens. „Marco is een mooie, sociale en nuchtere jongen. Je probeert het als moeder allemaal te bevatten.” Ze hoopt dat zijn grote droom uitkomt: een eigen concert. „In Ahoy’. Daar gaan we voor.”

„De kunst is nu aan de top te blijven”, zegt broer Frank. „Ik denk dat dat wel goedkomt. Hij zal nooit naast zijn schoenen lopen. Daar is hij veel te lief voor.”