Profs koersen dit weekend volledig coronaproof op de VAM-berg bij Wijster tijdens NK wielrennen (maar het was wel 'bijna onorganiseerbaar')

,,Als we het scherm daar zetten?’’ De producer van de NOS staat tussen de schapenkeutels op de Col du VAM bij Wijster en tuurt wat verontrust de helling af. ,,Kunnen ze het in de mixed zone dan ook goed zien?’’

De producer, een no-nonsense type in spijkerbroek en zwart T-shirt, stuurt foto’s en filmpjes van de VAM-berg naar Hilversum. Naast hem denkt de ogenschijnlijk kalme Thijs Rondhuis uit Leek mee. Niemand zal deze Drentse berg van 48 meter hoog inmiddels zo goed kennen als Rondhuis, de organisator van een wel heel bijzonder NK wielrennen.

Groot sportevenement

Het is het eerste grote sportevenement in coronatijd in Nederland: het NK wielrennen in Drenthe gaat door. Vandaag rijden de beloftes over de Col du VAM, morgen de vrouwen, zondag de mannen. En alles coronaproof.

Tussen het rennen en vliegen door staat organisator Rondhuis op de top van de col even stil bij waar hij mee bezig is. Hij is een ervaren organisator van wielerevenementen en houdt wel van een uitdaging. Maar dit? ,,Dit valt wel bijna in de categorie ‘onorganiseerbaar’.’’

Een anderhalvemeter-corridor tussen renners en publiek, gescheiden routes voor publiek, genodigden en teams, apart sanitair voor alle groepen, verschillende parkeerplaatsen, afgezette vakken voor de verzorgers; het zijn maar een paar van de maatregelen die zijn genomen. De belangrijkste: het parcours is ingekort tot een ronde van 7,3 kilometer zodat het hele evenement afgesloten kan worden. Niemand zonder kaartje of uitnodiging moet in de buurt kunnen komen van de wedstrijd.

,,Dat is de grootste uitdaging. Tot nu toe is het nog bij geen enkel wielerevenement gelukt om fans helemaal weg te houden. Wij denken dat we het kunnen.’’

 

Vertrouwen

Rondhuis heeft vertrouwen. Een zenuwachtige NOS-producer? Hoort erbij. ,,De NOS pakt groots uit. Want verder is er bijna niets. Zo’n man doet normaal twintig van dit soort evenementen per jaar. Nu maar één. Dan moet het goed.’’

Hij pakt zijn telefoon, loopt een stukje naar beneden, belt een paar minuten – met uitzicht over het Drentse land – en keert terug naar de producer. ,,Richard heeft 200 meter kabel’’, zegt hij geruststellend. Weer een zorg minder.

Op het laatste moment dingen oplossen hoort bij de organisatie van een groot evenement. Dat is gesneden koek. Veel moeilijker was het krijgen van een vergunning voor een landelijk sportevenement in een tijd dat er bijna niets mag dat mensen bij elkaar brengt. Rondhuis is vol lof voor politie, brandweer en veiligheidsregio. ,,Zij steken echt hun nek uit door dit toe te staan. De verantwoordelijkheid is groot. We krijgen veel vertrouwen en dat mogen we echt niet beschamen.’’

Van alle kanten

De VAM-berg is volgens Rondhuis, die zelf fanatiek wielrenner is, ideaal voor een NK. Niet alleen maken de klimmetjes – de mannen moeten de VAM-berg 27 keer op, de vrouwen 17 keer – het tot een échte koers, door de compactheid van de ‘berg’ van 48 meter ziet het publiek de renners normaal gesproken aan alle kanten aan zich voorbij scheren.

Dat maakt het extra zuur dat er dit weekend nauwelijks toeschouwers op de berg zullen staan. Het is wrang: is er een keer een NK wielrennen in Drenthe, krijgen de noordelijke wielerfans er nauwelijks iets van mee. ,,Normaal gesproken heb je hier 25 tot 30 duizend mensen staan. Een stampvolle berg. Heel gezellig.’’

Voorproefje

Gelukkig mag het NK op de VAM-berg volgend jaar in de herkansing – dan hopelijk mét publiek. ,,Dit is eigenlijk een voorproefje.’’

Een voorproefje waar wel alle ogen op zijn gericht. Niet alleen van de NOS, van de hele sportwereld. ,,Iedereen kijkt mee, iedereen vindt er iets van, je ligt onder een vergrootglas.’’ Zenuwachtig is hij desondanks niet. ,,Ik geloof dat we overal op zijn voorbereid.’’ Een voorbeeld: mocht het publiek ondanks de ruimte die er is toch onderling te weinig afstand houden – wat uiteindelijk eigen verantwoordelijkheid is – liggen er 1500 mondkapjes klaar om uit te delen.

Een man van het Rode Kruis schiet Rondhuis aan. ,,Is er ’s nachts ook bewaking?’’, vraagt hij. ,,En krijgen we ook extra water?’’ Zo gaat het steeds: Rondhuis wordt voortdurend gebeld en, figuurlijk uiteraard, aan zijn mouw getrokken. Beneden wachten ondertussen de controleurs voor een schouwing van het parcours voor de vergunningverleners.

Voordat hij naar zijn auto loopt (‘na één keer de VAM-berg fietsen heb je het wel gehad’) duikt hij nog even in zijn elleboog om flink te niezen. ,,Dat deed ik altijd al hoor’’, zegt hij geruststellend. ,,Een keer of zes per dag.’’