Ze zijn verser dan vers, de kroppen sla en stronken andijvie die woensdagmiddag in grote kratten naar binnen worden gesjouwd bij de voedselbank in Assen. De bladgroenten komen rechtstreeks uit de aarde van voedseltuin Tuuntje in Opende.

„Vele malen goedkoper dan supermarktproducten. En de kwaliteit is beter”, zegt Wim Oosting, voorzitter van Hart van Drenthe, de voedselbank die actief is in de gemeenten Assen, Aa en Hunze, Midden-Drenthe en Tynaarlo.

‘Schappen driekwart leeg’

Hart van Drenthe werkt sinds kort samen met Tuuntje, een voedseltuin die groenten verbouwt voor meerdere voedselbanken. Niet zonder reden: het is voor de voedselbank steeds lastiger om alle monden te voeden. De vraag naar voedsel neemt toe, maar de toevoer neemt af. Grote oorzaak volgens Oosting is dat supermarkten steeds vaker overgebleven versproducten zelf opmaken door ze aan te bieden voor weggeefprijzen. „Een paar jaar terug kregen wij dit soort producten. Maar dat is niet meer zo. Laatst waren onze schappen voor driekwart leeg.”

Kapotte oven

Dat betekent dat de voedselbanken moeten nadenken over andere oplossingen om 1200 klanten te voorzien van gezond voedsel. Hart van Drenthe vond die bij stichting Tuuntje. „Wij betalen voor een klein bedrag de plantjes en bij Tuuntje telen vrijwilligers en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt de verse groenten”, zegt Oosting. Die investering kan de voedselbank doen dankzij de 47.000 euro steun die het vorig jaar kreeg van de provincie. „Met deze samenwerking kunnen we 70 procent van onze klanten voorzien van vers eten.”

Ook voor vers brood is een samenwerking aanstaande, vertelt Oosting. De voedselbank zocht contact met Cosis-locatie De Deel, een bakkerij waar mensen met een verstandelijke of psychische beperking aan het werk zijn. „De oven was daar kapot. Bedoeling is dat wij een nieuwe, grotere oven kopen en dat De Deel vervolgens wekelijks zo’n twee- tot driehonderd broden voor ons bakt.” Ook voor zuivel en vlees probeert Hart van Drenthe initiatieven met lokale partijen op poten te zetten.

‘Niet met chips en koekjes’

Langzaam maar zeker transformeert de voedselbank in een zelfvoorzienend vershuis. „We zullen wel moeten. Incidenteel zullen we weleens boodschappen inslaan bij de supermarkt om de schappen bij te vullen, maar we kunnen niet meer rekenen op een gestage toevoer. Terwijl vers zo ongelooflijk belangrijk is. We willen mensen die leven in armoede een zetje in de rug geven. Dat doe je niet met chips en koekjes.”