Wat doen droogte en stikstof met het Dwingelderveld? Herder Johan Coelingh loopt er al 35 jaar rond en ziet de veranderingen

Met zijn Hollandse herder Femke brengt Coelingh de dieren de heide op. Korte bevelen zijn voor de hond genoeg om de kudde bij elkaar te brengen. „Jep!” „Voor!”

Aan het waterpeil heeft Natuurmonumenten in het gebied regelmatig lopen sleutelen. Het natuurterrein houdt meer water vast. Het land aan de noordkant van het Dwingelderveld – twee decennia geleden nog landbouwgrond – is ontdaan van diepe sloten, zodat plassen blijven staan.

Verdroging dreigt

Toch is de extreme droogte van de afgelopen jaren een bedreiging voor het gebied, vertelt Coelingh. In slenken en plassen verdampt water, droogt de bodem (keileem) uit, waardoor de waterhoudende laag poreus wordt en nieuw regenwater wegzakt.

Dat de natuur flink wat water nodig heeft, weet Coelingh maar al te goed. „Een loofboom drinkt wel 150 liter per dag, een dennenboom nog meer. Het zijn enorme zuipschuiten. Het is vandaag een paar graden warmer dan normaal in deze tijd van het jaar. Als je kijkt wat er dan extra verdampt: dat is gigantisch.”