Rogier Buls (20) van vv Sleen vreesde even dat zijn voetbalcarrière erop zat, maar niets blijkt minder waar
Rogier Buls (20) van vv Sleen vreesde even voor het eind van zijn voetballoopbaan, maar herstelde uiteindelijk veel sneller dan verwacht van een knieblessure. Aan motivatie geen gebrek: „De lat ligt hoog : snel terug naar de 3e klasse.” Foto: Bert Haan
„Veel sneller dan verwacht kon ik aan het begin van vorig seizoen zelfs weer aanhaken en hoopte weer furore te kunnen maken in de hoofdmacht. Door de ‘coronastop’ kwam daar helaas vrijwel niets van terecht”, zegt de geboren en getogen inwoner van Sleen. Hij staat inmiddels te popelen om aan zijn vierde seizoen in de hoofdmacht te beginnen.
De knieblessure hield hem, pas 20 jaar, ruim een seizoen aan de kant. Terwijl zeker twee seizoenen waren ingecalculeerd. Buls gaat nog even terug naar november 2019.
,,Bij mijn eerste knieoperatie was de diagnose niet echt positief. Het voetballen leek voor mij zelfs einde oefening, maar na nadere diagnoses en twee aanvullende operaties in 2020 zag de wereld er plots heel anders uit. Ik heb doorgepakt en hard gewerkt aan mijn revalidatie.”
Veel aan de bal
Buls, die de PABO-opleiding aan het NHL Stenden in Emmen volgt en de trainer-coach van Sleen JO19, is een typisch voetballende verdediger. ,,Ik ben altijd bezig met de organisatie van het team en het coachen van medespelers.”
Buls wil graag veel aan de bal zijn. ,,Als we de bal verplaatsen van de eigen helft naar de helft van de tegenstander, dan ben ik een speler die zich daar vaak mee bemoeit.”
Sterke punten zijn vooral het positiespel en opbouwen. Ontwikkelpunten waar Buls mee aan de slag moet zijn het adequaat verdedigen van de lange bal en het afstoppen van een aanvaller. ,,Ik ben misschien nog wel eens te gehaast, terwijl ik juist meer geduld moet opbrengen.”
Lijdzaam toekijken
vv Sleen dacht na de degradatie in het seizoen 2018/2019 snel de stap naar de 3e klasse weer te kunnen maken, maar dat liep heel anders.
,,Voor mezelf moest ik door de knieblessure het merendeel van de wedstijden lijdzaam toekijken. De coronastop gooide nog eens extra roet in het eten. De trainer-coaches Wout Feijen en Esra Philips hebben dit gelukkig goed opgepakt en leuke trainingen neergezet. De motivatie en scherpte bleef daardoor steeds aanwezig. Bovendien kon ik ook op de tennisbaan altijd nog mijn energie kwijt.”
Uitgesproken ambitie
Wat de centrale verdediger betreft ligt de lat dit seizoen opnieuw hoog. ,,Aan de eerder door de club uitgesproken ambitie om te promoveren is helemaal niets gewijzigd. Vorig seizoen waren we sterk begonnen en deze lijn moeten we vanaf volgende maand doortrekken.”
