Er reden geen treinen meer. Behalve Hovenkamp en haar kleinkind was er verder geen levende ziel in het Eemshavengebied te bekennen. ,,Mijn kleinkind en ik gaan graag op avontuur en we houden van bootjes kijken. Dus we gingen naar de Eemshaven”, blikt Hovenkamp terug. ,,Op het perron zagen we een mevrouw moederziel alleen staan. Ik zei tegen mijn kleinzoon: die trein komt niet meer. De matrixborden waren zelfs uit. De wachtende mevrouw reageerde met: ‘Dat klopt, die trein komt niet’.”