Bevlogen journalist probeert de wanhoop over klimaatverandering met een boek te bestrijden

D e brede ramen van het grote witte museumrestaurant bieden uitzicht op het IJ, dat schittert in de zon. Maar Jelmer Mommers ziet het niet. Hij zit aan een tafeltje achter zijn opengeklapte laptop en zijn vingers vliegen onafgebroken over het toetsenbord. Om hem heen zetten metalig klinkende dames hun oranjegestifte lippen aan hun glazen met gemberthee, lopen vlotte jongens en meisjes met volle dienbladen heen en weer. Gelach. Gerinkel. Het ontgaat hem. Hij is een klein werkeilandje in een rumoerige horecazee.