Het bewijs, zo stelt Stijn Arnoldussen, dat op die plek ooit een bouwwerk stond.

Arnoldussen is universitair hoofddocent late prehistorie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij voert het onderzoek uit, samen met onder anderen 25 studenten archeologie. Hij doet dat in opdracht van het bestuur van het Klooster dat nu een museum is.

Bouwhistorici

Het bestuur huurde Arnoldussen in omdat enige tijd geleden bouwhistorici de muren van het in 1465 gestichte Klooster onderzochten en constateerden dat op die plek ooit vermoedelijk een ander bouwwerk stond. ,,Bij graafwerk aan de achterzijde van het gebouw kwamen al resten naar boven van wat vermoedelijk een nederzetting moet zijn geweest. Nu wordt aan de voorzijde gegraven’’, zegt bestuurder Rienhart Wolf.

Aan die voorzijde, dat is bekend, werd in 1933 ook al in de grond gespit. ,,Vanwege een grootscheepse restauratie van het Klooster’’, aldus Wolf. ,,Toen werd ook ‘iets’ gevonden, maar er was geen tijd en geld om het verder te onderzoeken.’’

‘Gelukkig nog intact’

Dat ‘iets’ zijn dus resten van muren. ,,Bij de restauratie is het een en ander vernield, maar die muurresten zijn gelukkig intact’’, zegt Arnoldussen. ,,Het is een prachtige vondst. De komende weken – we hebben nog drie weken voor dit project – gaan we die muren verder onderzoeken.’’

Het kan volgens hem zo zijn dat ze ooit onderdeel waren van het Klooster, dat dat gebouw dus groter was dan nu. Maar het is ook mogelijk dat de muren ouder blijken te zijn dan 1465 en dat er voor de komst van de Kruisheren al een ander pand, wellicht een klooster van een andere orde, stond.

Arnoldussen en de studenten verrichten overigens ook onderzoek op het terrein dat tussen het Klooster en de Sellingerstraat ligt. De verwachting is dat daar een visvijver wordt gevonden waar ooit de Kruisheren hengelden. ,,Het Klooster is gebouwd naar het model van het klooster in het Duitse Bentlage’’, aldus Wolf. ,,Daar lag ook een vijver.’’