Deze oude lesauto uit Winschoten staat, decennia later, in Hoogezand. Buurmannen Evert en Henk knappen hem op. 'Ajeto!'

Evert (65) kocht de camper vijftien jaar geleden. „Hij stond bij iemand uit Moerdijk, maar die gebruikte hem niet meer.” Hij reed ermee naar Hoogezand en belandde in een oneindig hobbyproject. „Dit is nooit klaar”, zegt hij terwijl zijn kameraad Henk (61) mozaïektegels tegen de wanden lijmt.

Het gaat om een Mercedes 608 uit 1974. „Toen ik hem kocht was hij helemaal verrot”, vertelt Evert. Vijftien jaar later is bijna alles vervangen. „Er zit een nieuwe motor in, nieuwe remcilinders, wat heb ik níét vervangen? De carrosserie, het casco en een paar lampjes op het dashboard zijn origineel.”

Veel bekijks

De auto is rood en blauw geverfd, op de zonnekap, boven de voorruit, staat met hoofdletters MOI geschreven en boven op de auto zit een ouderwetse toeter. „Als mensen naast me staan bij het stoplicht, vergeten ze soms weg te rijden”, lacht hij.

En wat doet het nummerbord met de tekst ‘Epidorus’ achter de voorruit? „Ik had een zusje, ze leeft niet meer, met een spraakgebrek. Ze noemde me altijd Epi. Nou, mijn vrienden noemen me Dorus dus dat was makkelijk.”

Bijzondere geschiedenis

Dat de bus een bijzondere geschiedenis heeft, merkte Evert toen hij een foto liet zien aan een collega van de voedselbank. „Hij keek naar het nummerbord en herkende hem meteen.”

De bus bleek in de jaren zeventig te zijn gebruikt als lesauto. Veel Groningers die hun vrachtwagenrijbewijs wilden halen, deden dat bij een rijschool in Winschoten, in de bus waar Evert nu in staat te klussen. „Hij werd daarna eigendom van iemand in Stadskanaal en die verkocht hem aan de man in Moerdijk. Ik haalde hem weer terug naar Groningen”, lacht Evert.

Nieuwe vrienden

De camper wordt klaargemaakt voor de komende zomervakantie. Gaan ze samen op reis? „Nee hoor, niets voor mij”, lacht Henk. „Hij gaat maar mooi met zijn vrouw.”

De mannen werden goede vrienden, dankzij de camper. „We leerden elkaar kennen toen ik twee jaar geleden in de flat hiernaast kwam wonen”, vertelt Henk. „Ik stelde me voor en van het een kwam het ander.”

Evert vult aan: „Toen had ik wat hulp nodig met de camper.”

Henk: „En sindsdien klus ik mee.”

Hoe vaak? Bulderlachend: „Elke dag ze noemen ons wel eens Buurman en Buurman.”

Ruzie?

En is er dan ook wel eens ruzie over de camper?

„Jazeker”, roept Henk. „Hij is de slordige van ons tweeën dus dat levert wel eens strijd op. Maar wat heb je aan vrienden als je elkaar niet eens de waarheid kunt zeggen?”