DUO-gebouw wordt 'Ministerie van Schuld' tijdens opening academisch jaar

Geen cortège dit jaar waarbij de hoogleraren in optocht van de Martinikerk naar het Academiegebouw trekken. Maar er zijn wel acties. Studenten pleiten voor de terugkeer van de basisbeurs om een einde te maken aan de hoogoplopende studieschulden die jongeren vaak tot ver in hun volwassen leven blijven achtervolgen. ,,We gaan het DUO-gebouw op de Kempkensberg omdopen in het ministerie van schuld’’, zegt voorzitter Lyle Muns van de Landelijke Studentenvakbond die de landelijke actie met FNV Young & United organiseert.

DUO wordt ‘Ministerie van Schuld’

De basisbeurs werd in het collegejaar 2015/2016 afgeschaft. Muns: ,,Er is alleen nog een aanvullende beurs mogelijk indien je ouders een bepaald inkomen hebben. Het gevolg is dat een kwart van de studenten – vorig jaar waren er 750.000 – een studieschuld van boven de 40.000 euro hebben. Nog een kwart kampt met een schuld van tussen de 20- en de 40.000 euro. Vooral de huur van kamers is gestegen en neemt een flinke hap uit het studentenbudget. Maar er zijn ook andere stijgende kosten, zoals het collegegeld. Als we zo doorgaan dan begint het Amerikaanse proporties aan te nemen. Dit jaar beginnen er weer duizenden nieuwe studenten – wo en hbo – aan een nieuwe studie. ’’

Studieschuld achtervolgt jongere de rest van zijn leven

De gevolgen zijn groot. ,,Jongeren hebben moeite met het afsluiten van een hypotheek. Het is mogelijk dat je nog op je zestigste bezig bent met het afbetalen van je studieschuld. Ons doel is een schuldenvrije basisbeurs. Een derde van de kosten komt voor rekening van de student en de rest wordt door de basisbeurs gedekt.’’

Nomadisch bestaan voor docenten door tijdelijke contracten

Docenten protesteren op dezelfde dag tegen de tijdelijke contracten door van het Academiegebouw naar Zernike Campus te fietsen. ,,De groep die daar vooral mee te maken krijgt, zijn docenten postdocs’’, legt Maarten Goldberg van de Rijksuniversiteit Groningen uit. ,,Postdocs zijn al gepromoveerd en werken aan projecten waarvan de financiering tijdelijk is. Hierdoor leiden ze een nomadisch bestaan van universiteit naar universiteit. In de academische wereld is het niet gebruikelijk dat je al te lang op een plek zit, maar na een of twee keer een postdoc-positie wil je toch wel wat vastigheid. Soms krijg je dan een contract van bijvoorbeeld vier jaar, maar daar krijg je nog steeds geen hypotheek mee. Een van de gevolgen is dat de sociale onveiligheid toeneemt. Je zult niet zo snel ‘nee’ tegen je afdelingschef zeggen en je werkt ’s avonds wat langer door. En docenten worden heel vaak maar tijdelijk aangesteld omdat studentgetallen kunnen wisselen en het vakkenpakket kan wijzigen. De universiteit wil dan geen vast contract geven. Een van de gevolgen is dat de werkdruk en sociale onveiligheid toenemen. Je zult niet zo snel ‘nee’ zeggen tegen extra werk, omdat je hoopt dat je misschien toch mag blijven als je harder werkt dan de anderen die ook een tijdelijk contract hebben. En leidinggevenden of collega’s die ongepast gedrag vertonen zullen om dezelfde reden niet worden gecorrigeerd door de mensen met een tijdelijk contract.’’

Iets minder dan de helft heeft tijdelijk contract

,,Bij de RUG werken 1546 personen als wetenschappelijk personeel op tijdelijke basis. Van die tijdelijke contracten gaat het bij 702 personen om een promovendus. Dus 844 wetenschappers die geen promovendus zijn met een tijdelijk contract. Tegenover 1180 wetenschappelijk personeel met een vast contract. Dus van de niet-promovendus wetenschappers heeft 41 procent een tijdelijk contract.’’