Fietser ernstig gewond bij verkeersongeluk in Beijum. Het is een klein nieuwsbericht bij Stadsomroep OOG, afgelopen 22 februari. Een woensdag. Het ongeluk gebeurt iets voor twee uur ‘s middags.

Het slachtoffer overlijdt niet veel later aan zijn verwondingen, de reanimatiepogingen ten spijt. Het gaat om Lucas Beckman, een 75-jarige inwoner van de Groningse wijk Beijum. Hij was die middag even naar het gezondheidscentrum gefietst waar hij een afspraak had met zijn huisarts. Op de terugweg naar huis stak hij het zebrapad over. Fietsend.

Beckman klapt op de voorruit van de witte auto

Als hij met zijn voorwiel op het zebrapad fietst, komt er van links een 18-jarige jongeman in een witte auto die hem schept. Beckman klapt op de voorruit en belandt krap 25 meter verderop op straat. De witte auto komt tientallen meters verder tot stilstand.

,,Ik ben natuurlijk ter plekke gaan kijken’’, zegt Mareis Kreijkes (34) uit Amsterdam, dochter van Beckman. ,,Ik zag allemaal kruisen en nummertjes op de weg, heel confronterend. Het lijkt erop dat mijn vader ruim 20 meter is meegesurft met die auto. En dat er hard is gereden. Op die weg mag je 50 kilometer per uur rijden, wat ik al hard vind, maar veel mensen gaan nog veel harder. En dat met al die scholen vlakbij.’’

Ze kent de weg waar haar vader is verongelukt goed. Het is de Emingaheerd, de doorgaande weg dwars door Beijum die overgaat in de Amkemaheerd. De wijkring, heet de weg ook wel.

‘De Emingaheerd leent zich voor stoerdoenerij’

Mareis groeide op in Beijum en keek uit op de Emingaheerd. En ze hoorde ‘m vooral. ,,Overdag, ‘s avonds en ‘s nachts hoorde je motoren en auto’s met gierende banden door de bocht gaan. Het is deels stoerdoenerij en de Emingaheerd leent zich daarvoor. Het is een racebaan.’’

Zij en haar jongere zus moesten vroeger per se een helm dragen van hun vader als ze op de fiets stapten. ,,Mijn kinderen moesten van hem ook een helmpje dragen. Hij draagt enorme zorg voor veiligheid.’’

Ze praat nog in de tegenwoordige tijd over hem, haar vader die vrijwel elk weekend bij haar en haar gezin over de vloer kwam. Als oud-binnenvaartschipper gaf hij vaarbewijsles in Amsterdam en logeerde dan bij Mareis. ,,Hij werkte nog, hij was een fitte en vitale man.’’

Ook de zondag en maandag voor het ongeluk gaf hij les aan aankomende schippers. ,,Ik bracht hem die maandag naar de trein, kocht nog een flesje water voor hem, voor onderweg. Toen namen we afscheid. Hij bleef ongewoon lang in de deuropening van de trein staan zwaaien en lachen. Dat vertelde ik nog aan mijn man toen ik thuis kwam. Een mooi beeld en het laatste dat ik van hem heb’’, zegt Mareis.

Waar is die bruine tas gebleven?

Toen ze die 22ste februari naar Groningen snelde, hoorde ze in het ziekenhuis van een agent dat uit het voorlopige onderzoek bleek dat de automobilist niet te hard had gereden. ,,Later begreep ik dat die agent dat niet had mogen zeggen, maar ik kan dat zinnetje niet vergeten.’’

Daarbij kwam dat ze in de dagen na de dood van haar vader details over het ongeluk hoorde, via omwonenden. Dat de automobilist bellend uit de auto stapte, neerknielde bij haar vader en toen wegrende met een bruine tas bij zich. ,,Toen hij even later terugkwam op de plek van het ongeluk was die tas weg. De politie neemt die tas niet mee in het onderzoek. Ik wil weten wat er met die bestuurder aan de hand was.’’

Het politieonderzoek naar het ongeluk loopt nog en kan nog wel een paar maanden duren. De politie kan gedurende het onderzoek niets zeggen.

Het was tot 2001 uitkijken geblazen

Volgens Mareis hebben wijkbewoners in het verleden talloze meldingen gedaan bij de gemeente Groningen om de Emingaheerd veiliger te maken. Dat beaamt Johan Fehrmann die sinds jaar en dag het nieuws uit zijn wijk publiceert op de website Beijumnieuws. ,,Er is redelijk vaak aan de bel getrokken door wijkbewoners over de onveilige wijkring.’’

Volgens hem is het mis sinds de wijkring een voorrangsweg is. ,,Vroeger, tot ongeveer 2001, had het verkeer van rechts voorrang en dan móest je wel uitkijken’’, herinnert hij zich. Hij graaft even in zijn geheugen en duikt een dodelijk ongeluk uit 2001 op, toen een automobilist met hoge snelheid uit de bocht vloog. Ook toen al vroegen wijkbewoners om snelheidsremmende maatregelen.

Jongetje van 6 jaar aangereden

Het dodelijke ongeluk van afgelopen februari staat Fehrmann nog helder voor de geest. ,,De weg is 5 uur afgesloten geweest, het gonsde daarna van de geruchten. En nu nog dreunt dat ongeluk na in Beijum. Het verbaast mij niet dat het een keer mis gaat op dit racecircuit. Waarom plaatsen ze geen drempels? Dan móet je remmen.’’

Dat zou ook basisschool De Heerdstee een lief ding waard zijn. Medewerkers van de school zeggen dat de Emingaheerd levensgevaarlijk is. ,,De auto’s komen van alle kanten en bestuurders vertonen onverantwoord rijgedrag. Vorige maand is nog een jongetje van 6 aangereden op het zebrapad.’’

Die maakt het goed. Dat het anders kan aflopen, weet Mareis maar al te goed. Ze mist haar eigengereide vader. En ze hoopt dat de gemeente maatregelen neemt.

Reageren? marijke.brouwer@dvhn.nl