Het beeld van Groningen: Eieren schilderen in Winschoten

In opperste concentratie beschildert hij een ei, alsof hij kostbaar Chinees porselein in handen heeft.

Licht opgetrokken schouder, vingers onder de verf, zich niet bewust van de fotograaf, de omstanders en zijn eigen spiegelbeeld. Spiegelbeeld?

Kijk eens naar die toiletrollen.

De ene is omgevallen, de andere staat rechtop. En kijk nog eens goed naar die jongens. De ene houdt het ei in zijn hand, de andere heeft het in de toiletrol gezet. Twee verschillende jongens, zonder twijfel, zo zeker als één en één twee is. Dan moeten het tweelingbroers zijn. Eeneiig.

Aan elkaar gekoppeld als eerste en tweede paasdag. Hun identieke truien waarschijnlijk even kleurrijk als de paaseieren die ze hebben gekwast. Uiterlijk komen de jongens bedrieglijk overeen, maar hun verschillende aanpak bij het beschilderen van een ei verraadt dat de spiegel die je denkt te zien slechts inbeelding is.

Wie zijn toch deze jongens in Cultuurcentrum De Klinker die, eind jaren zeventig, vlak voor Pasen, vol overgave verven op een hardgekookt ei?