Eerst een vakantieanekdote. Vijf jaar geleden stond ik met mijn vrouw en puberzoon in de file voor de Kosovaars-Servische grens. We kwamen terug van een reis naar Griekenland en probeerden via Albanië, Kosovo en Servië huiswaarts te keren. Na 5 uur filerijden in de brandende zon – het was tegen de 40 graden – bereikten we de Servische grenspost. Een norse douanier monsterde onze paspoorten en gromde in steenkolenengels dat we de grens niet over mochten. Reden: Nederland is een van de landen die Kosovo erkent en dat is tegen het zere been van Servië.