Hoe een stateloze Engelsman door de Eerste Wereldoorlog paardenschilder in Groningen werd
(vlnr) Azing Maat, Hugo Luyken en Marije Hoekstra bij de expositie over de hengstenvereniging in Grijpskerk. Foto: Jan Willem van Vliet
De schilderijen, vier stuks, hangen in woonzorgcentrum De Nieuwe Wierde in Grijpskerk waar de historische vereniging Kluften en Waarden een ruimte huurt. Maar hoe zit het nou precies met de schilder die zijn werk signeerde met L.M. Webb? Naar verluidt was hij een Engelsman en zat hij tijdens de Eerste Wereldoorlog geïnterneerd in het Engelse Kamp in Groningen, het interneringskamp voor Britse soldaten dat ook wel Timber Town werd genoemd.
Engelse majoor bleef hangen na Slag bij Waterloo
Het zit toch even anders. Henk Bouwman uit Vorden (Gelderland) deed voor zijn boek over het 100-jarig bestaan van de Koninklijke Hippische Sportfederatie ook onderzoek naar Webb. Zo was Webb wel van Engelse komaf, maar bezat hij op een cruciaal moment geen Brits paspoort.
Expositie nog even te zien
De Webb-schilderijen, vier stuks, in woonzorgcentrum De Nieuwe Wierde zijn nog op zaterdag 27 mei en 3 juni te zien. De expositie over de ooit zo roemruchte ‘Vereeniging tot bevordering van de Paardenfokkerij te Grijpskerk’ (1899 – 1978) is een direct gevolg van een gift van paardenfotograaf Jacob Melissen uit Fluitenberg. Die klopte enkele maanden geleden met drie schilderijen onder de arm bij de historische vereniging aan. Melissen, geboren in Grijpskerk, had schilderijen bij zich van de hengsten Xerxes, Ehrenknabe en van een onbekende hengst. Xerxes en Ehrenknabe zijn door Webb geschilderd. De onbekende hengst is een schilderij van Tabertus Melissen, de vader van Jacob Melissen.
De laatste wist dat er nog minstens twee schilderijen van Webb in de omloop zijn, die van de legendarische dekhengsten Wilfried en Reclame. Na een oproep via RTV Noord werden ook deze schilderijen achterhaald.
Zijn grootvader George Webb was majoor-arts in het Britse leger toen hij trouwde met Jeannette Knibbe uit Breda. Bouwman vermoedt dat de majoor na de Slag bij Waterloo (1815) ‘is blijven hangen’. Uit dit huwelijk werd Charles Webb geboren die zich later als schilder met zijn vrouw in Düsseldorf vestigde. Hier werd Louis Webb geboren. Het gezin vertrekt vanwege de Frans-Duitse oorlog in 1870-’71 naar Antwerpen.
Officieel is Louis een Engelsman, maar als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt, wordt hij toch gevangengezet, omdat hij zijn paspoort niet had vernieuwd, waardoor hij als Duitser wordt beschouwd. Hij wordt tot twee keer toe over de grens gezet en komt uiteindelijk met zijn vrouw en twee dochters in Paterswolde terecht. De opbrengsten van zijn penseel leveren bepaald geen vetpot op. Hij zwerft door de provincie om dieren – vooral paarden – te schilderen.
Van de schilder ontbreekt elk spoor
Het is onbekend hoe het met hem is afgelopen. Volgens Bouwman is een bericht in Nieuwsblad van het Noorden van 17 mei 1919 het laatste levensteken van de schilder. De krant schrijft over een wandschildering die Webb maakte voor een vishandelaar die naar de Oosterstraat 5 was verhuisd. ‘(…) Vermelden we nog even dat de verlichting electrisch is en de Belgische kunstschilder Webb in den winkel een paar mooie stillevens en een zeegezicht heeft geschilderd.’
Daarna ontbreekt elk spoor. Maar in Grijpskerk denken ze toch nog eventjes aan hem.
