'Ik ben van plan om 115 jaar oud te worden.' Engbert Drenth (77) was ooit de langstzittende burgemeester van Nederland

Meneer Drenth, hoe gaat het met u?

,,Prima. Ik verveel me geen moment. Ik houd van lezen, knutselen, heb een grote tuin. Met de gezondheid is alles ook goed. Vier jaar geleden heb ik een hartoperatie gehad. Nieuwe kleppen. Nu heb ik geen klachten meer. Vliegen in een eenmotorig vliegtuig was ook jaren een hobby maar daar ben ik mee gestopt, mede omdat mijn vaste vliegmaatje ook stopte. Toen was het niet gezellig meer.’’

U bent blijven wonen in het gebied waar u ook zo lang burgemeester was.

,,Ja, het bevalt mijn vrouw en mij hier prima. Toen ik afscheid nam als burgemeester van Bellingwedde, heb ik gezegd dat ik hier zou blijven maar me verder met niets zou bemoeien waar het gaat om het sociaal-culturele en politieke leven. Dat heb ik ook niet gedaan. Ik heb alles van afstand gevolgd. De fusie van Bellingwedde met Vlagtwedde tot Westerwolde, alle andere ontwikkelingen.’’

U was zo’n 28 jaar burgemeester van Bellingwedde.

,,Ja, dat klopt. Ik was eerst wethouder in Leiderdorp en het leek me leuk om burgemeester te worden. Ik ben rond gaan kijken en heb gesolliciteerd in Bellingwedde. Aan het eind van de jaren zeventig ben ik hier begonnen. Het leuke was dat mijn opa, ook een Engbert Drenth, meteen na de oorlog waarnemer was in Vlagtwedde. Mijn familie had in dit gebied al bestuurlijke voetstappen gezet. Het beviel me prima en ik stopte zo’n 28 jaar later. Op dat moment was inderdaad niemand langer burgemeester in Nederland.’’

Het dieptepunt in die jaren was ongetwijfeld het moment waarop u achter het stuur werd betrapt met teveel drank op?

,,Ja, dat was inderdaad een dieptepunt. Natuurlijk vergeet je dat niet meer. De gemeenteraad wilde na dat incident wel met me verder en daar was ik blij mee. Ik heb dat alles een plekje gegeven. Nu drink ik geen alcohol meer.’’

Aan de andere kant gaf Staatsbosbeheer een bos in Vriescheloo de naam Engbert Drenth Bos, vlak voor uw afscheid.

,,Ja, dat was een hoogtepunt. Dat bij je leven een bos naar je wordt vernoemd, dat is toch prachtig? Ik ben er trots op en wandel er regelmatig.’’

Onvergetelijk in die 28 jaar was ongetwijfeld ook uw bizarre avontuur in Berlijn.

,,Haha, inderdaad onvergetelijk. We hadden een partnergemeente in Polen en wilden op de terugweg ook Berlijn aandoen. Ik zat achter het stuur in mijn auto, met wethouder Wachtmeester en gemeentesecretaris Beekman. In Berlijn moesten we plots stoppen, een politieagent hield ons aan. Het bleek dat de Joodse ambassadeur op bezoek was, hij was in een colonne onderweg naar het vliegveld. Toen die agent op een bepaald moment weg was, ben ik doorgereden en heb me bij die colonne aangesloten, zo zijn we Berlijn uitgekomen. Mijn passagiers waren bang dat we aangehouden zouden worden of nog erger maar er gebeurde niets.’’

Polen, Berlijn. U reisde veel. Doet u dat nog steeds?

,,Nee, momenteel niet. Mijn schoonmoeder is 102 en maakt het nog goed maar we willen niet te ver uit de buurt zijn, mocht haar iets overkomen. Dus buitenlandse reizen, die hebben we de afgelopen jaren niet gemaakt.’’

Dat is oud, 102 jaar. U liet zelf ook al eens weten oud te willen worden.

,,Dat staat nog steeds. Ik ben nu 77 maar ben steevast van plan 115 te worden. Ja, je hoort het goed. 115 jaar.’’

Wat vindt u van de wereld waarin u zo oud wilt worden?

,,Tsja, die wereld maakt me wel somber, moet ik eerlijk zeggen. Die oorlog in Oekraïne, dat is niet goed. En waar het om Nederland gaat, met al die vreemde, kleine politieke partijen. Het wordt echt tijd dat ze hier een kiesdrempel van 10 procent instellen. Als een partij dat percentage van de stemmen niet haalt, komt ze niet in de Tweede Kamer. In Duitsland geldt 5 procent, hier zou 10 procent prima zijn.’’