‘Een droom is uitgelopen op een nachtmerrie’

Uw aardbevingsschade ligt in Loppersum. Wat is er aan de hand?

,,Mijn inmiddels ex-partner en ik namen daar in november 2015 café de Lopster Kroon over. Het café in ons dorp. We hadden er een pizzeria aan toegevoegd, terrassen, een cafetaria. En toen kwam de beving in Zeerijp. Toen is er iets geknakt bij mij. Ik zat jankend op de bank en ben in februari naar de dokter gegaan. Ik had een burn-out. Ik trok het niet.”

Wat trok u niet?

,,De verantwoordelijkheid die ik had voor mijn gasten als er een zwaardere beving zou komen. En het ellenlange wachten op een verstevigingsrapport.”

En hoe ging het verder?

,,In maart of april vorig jaar heb ik het café te koop gezet, in overleg met de eigenaar. In juni heeft de NCG uitgelegd hoe het pand ervoor stond, op basis van een inspectie in 2016. Zes dagen daarna besloot de eigenaar het pand per direct te sluiten. Hij vond het op basis van het rapport van de NCG niet meer veilig. Het dak niet, de verdiepingsvloer niet. Alles moest verstevigd. De enige veilige plek waren de slaapkamers van mij en mijn dochter.”

Toen was het café dicht. Wat dacht u?

,,In eerste instantie had ik een gevoel van opluchting, maar al gauw besefte ik dat het een financiële strop werd. Ik kon de hele voorraad weggooien, ik had schulden bij leveranciers die ik normaal gesproken betaalde van de omzet, maar die viel weg. Gelukkig had ik met het oog op de verkoop van de zaak al een baan gevonden als keukenontwerper.”

Hoe oud is het cafépand met woonhuis?

,,Het komt uit de achttiende eeuw. De dag nadat de eigenaar besloot het pand te sluiten, zat er al een hek omheen. Ik heb er nog vier maanden gewoond, want zowel de NCG als het CVW wilden mij geen woning toekennen. Ze verwezen me naar de eigenaar van het pand, die had immers besloten. Het is van de zotte. Ik kreeg ook geen urgentie bij de woningbouwvereniging en vond uiteindelijk via Carex een anti-kraakwoning in ’t Zandt.”

Hoe groot is uw schade?

,,70.000 euro.”

Waar wacht u op?

,,Op de NCG. Dat die überhaupt iets laat horen. Eerst was mijn eerste prioriteit dat ik een woning kreeg. Toen hebben we het ook over schade gehad, maar daar is het bij gebleven. De MKB-desk bij de NCG zegt dat er wel een regeling is voor ondernemers, maar ik ben als huurder een uitzondering. Ze hebben me doorverwezen naar een soort filantropische instelling, MKB Santos, die ondernemers met pech helpt. Die heb ik links laten liggen eerst, omdat ik vind dat de NAM mijn schade moet vergoeden.”

Waar hoopt u op?

,,Op een volledige vergoeding door de NAM. Ik hoef er geen cent aan over te houden, ik snap dat je als ondernemer risico loopt. Maar dit...”

Wat betekent dit in uw leven?

,,Ik ben blij dat ik een dak boven mijn hoofd heb, maar ik steven op een faillissement af. Ondertussen ben ik zo ver dat ik denk: laat dat faillissement maar komen. Dan heb ik drie jaar ellende, sta ik drie jaar onder curatele en mag ik vervolgens vijf jaar geen hypotheek afsluiten. Dan ben ik acht jaar verder en dan is het klaar. Misschien is dat een beter en duidelijker vooruitzicht dan de moedeloze toestand waarin ik nu verkeer. Ik ga dit nooit winnen, ik wil verder met mijn leven.”

Kent u iemand die in hetzelfde schuitje zit?

,,Nee.”

Had u een zorgeloos bestaan voor u het café begon?

,,Ja, mijn toenmalige vrouw en ik hadden beiden een goeie baan. Die hebben we opgezegd om onze droom achterna te gaan. Die droom is een nachtmerrie geworden.”