Een zoon met een erfelijke aandoening, een ernstig zieke moeder die uiteindelijk overleed, coronastress, drie maanden zonder smaak (en dus niet eens zijn eigen wijn kunnen proeven), stijgende kosten en als druppel die de emmer deed overlopen de huur die ineens met 1000 euro omhoogging. Eigenlijk waren de afgelopen zes jaar voor Jurjen Smeenk vooral ‘heel shit’.