Manoeuvrerend langs gaten in de vloer en hoopjes stenen en hout, hoor je in de oude fabriekshal het glas onder je schoenen kraken. Een aantal fluitende vogels heeft zijn weg naar de fabriek gevonden en door de gaten in het dak prijkt hier en daar een zonnestraal. Marloes’ ogen beginnen te glinsteren, terwijl ze haar camera aanzet: ,,Even wachten hoor, ik zie hier een mooi plekje.’’