Dankzij pop-up huiskamer toch afspreken in coronatijd
‘Het kan allemaal wat gezelliger’, zegt Willem Straat. Hij wil ouderen en hun geliefden weer aan de keukentafel. Een glazen plaat dwars de kamer dient als coronaschild.
Willem Straat en Marlous Oynhausen bouwen een pop-up woonkamer voor verzorgingshuizen. Foto: Geert Job Sevink
Straat staat middenin de tijdelijke huiskamer op het Suikerunieterrein in Groningen. Vijf bij vijf vierkante meter comfort, gezelligheid en bovendien: veiligheid. Straat, eigenaar van onder meer Stadslab en meubelverhuur KeyPro wijst naar de materialen, een vlonder, de witte platen van een festivaltent en een groot raam, vanaf waar straks van de natuur genoten kan worden.
De meubels om hem heen zijn van Straat zelf. Een paar luxe stoelen, een grote keukentafel, planten, een grammofoonspeler en voor de sier een flinke fles jenever. Straat lacht. Het is een knipoog naar één van zijn naasten die zelf op leeftijd is en ‘m wel lust.
‘Tent huren kost 1500 euro’
Het had zo een plaatje uit een folder kunnen zijn. Wat in de ruimte nu nog ontbreekt, is de grote glazen plaat die de woonkamer in tweeën deelt en en het zo ‘coronaproof’ maakt. Via een geluidssysteem kan ‘gewoon’ met elkaar gepraat worden.
Nee, het idee komt niet uit eigen hand, zegt Straat. Een vriend van hem droeg het aan, maar dankzij zijn netwerk wist hij het wel rond te breien. Bedrijven uit de evenementensector staan stil, zij sprongen op om te helpen.
De verhuurprijs van één ingerichte tent per maand: 1500 euro, dat is los van schoonmaakkosten. De kosten voor het plaatsen en inrichten zijn minimaal 1700 euro. „Ik doe het niet uit commerciële redenen, hier loop je niet op binnen.” Het gaat om de zorg en menselijkheid.
Geen ‘gevangenisbezoekjes’ meer
De impact van het coronavirus op ouderen die oog in oog willen staan met hun (klein)kinderen doet Straat namelijk pijn. ‘Schrijnend’,zegt hij. „Het zijn net gevangenisbezoekjes.” Juist in een tijd waarin men elkaar wat extra steun wil geven.
Dat herkent Marlous Oynhausen, ze onderhoudt het contact met verzorgingshuizen voor Straat. Een aantal is erg geïnteresseerd vertelt ze. „Je kunt ouderen niet een half jaar alleen op een Ipad laten. Zij hebben ook de behoefte om anderen te zien.”
Haar eigen oma vond het allemaal maar niets, de ruimte waarin ze haar familie mocht ontmoeten, vertelt ze. „Ze mocht toen kijken en zei: ‘laat dan maar’.” Het gaat om een stukje beleving, de gezelligheid die je in de woonkamer aantreft. Gewoon gezellig babbelen. „Een knuffel geven gaat gewoon niet, maar dit moet een mooi cadeautje zijn.
