Vernieuwde Mankes Kabinet na sluiting van ruim een jaar weer open in Appingedam

Het geheel aan de kunstenaar Jan Mankes (1889-1920) gewijde kabinet, is sinds 2012 een permanent onderdeel van het museum. Het vormt één van de passies van kunstenaar Rob Møhlmann en onderscheidt zich van andere musea met werk van Mankes. Want het laat van alles zien dat juist ánders is dan louter schilderijen. In die zin vult het dat begrijpelijke, maar wat eenzijdige beeld van Jan Mankes aan.

Oergeit

Het kabinet is opnieuw ingedeeld. Er hangt onder meer grafiek met zelden getoonde kleur en drukvariaties. Tevens is er flink wat tekenwerk, waaronder Mankes’ - pas ontdekte - allerlaatste tekening. De reeds doodzieke Mankes moet hem tijdens een korte opleving in de late lente van 1919 hebben gemaakt: een ontroerend portretje van zijn zoontje Beint. Maar ook de ‘oergeit’ is te zien op zowel een originele foto als op een getekende studie. Of neem de fijngetekende kop van Douwe, of de schets van de marmot voor Mankes’ laatste schilderij in 1918 Marmot in herfstbos. Bovendien bezit Museum Møhlmann drie aquarellen uit 1914 die pas in 2019 boven water kwamen. Zéér bijzonder zijn ook de drie authentieke voorwerpen die Mankes voor zijn schilderijen gebruikt heeft: een schelp, een koperen kannetje, en een wierookvat.

Daarnaast heeft Museum Møhlmann 30 originele, handgeschreven brieven, kaartjes en enveloppen van Jan Mankes (de overige zijn vrijwel allemaal in het bezit van de RKD te Den Haag). In dit kabinet ligt tevens de beroemde - en ongebruikelijk korte – ‘verlovingsbrief’ met: “Het wonder is gekomen. (…) Ik ben verloofd! Mijn meisje is de dominee van Boven-Knijpe en heet Annie Zernike.”

Enige leerlinge

In het Mankes Kabinet beleef je ook iets van de tijd van Mankes. Er zijn ansichten uit precies die periode. Deze brengen de woon en werkomgeving van Jan Mankes getrouw in beeld. Maar er liggen ook de boeken die hij las en de vroegste catalogi en publicaties waarin Jan Mankes al tijdens zijn korte leven vermeld en geroemd wordt. Nieuw is eveneens een vitrine gewijd aan Hélène Wolff (1886-1977), de enige leerlinge die Jan Mankes gehad heeft. Zij zou tot haar dood nauw bij de familie Mankes betrokken blijven. Hier liggen haar tekeningen, maar ook de laatste brieven aan haar, die Jan vanaf zijn ziekbed schreef én de brieven die Annie aan haar schreef, direct ná Jans overlijden.

Het Mankes Kabinet is een klein en intiem kabinet, waarin met toewijding wordt getracht om Jan Mankes en zijn wereld in woord en beeld wat dichterbij te brengen.