De Martinitoren kleurt drie dagen rood-wit-blauw om 75 jaar vrijheid in Groningen te vieren

De toren stond toen nog fier overeind op een zwaar verwoeste markt. De kleuren van de Nederlandse vlag waren van afstand goed te zien: niemand hoefde naar het centrum om de bijzondere uitstraling van de Olle Grieze te bewonderen. Tientallen inwoners van Groningen, onder wie aardig wat fotografen, deden dat toch. Ze hielden keurig afstand van elkaar.

Voor de viering van het bevrijdingslustrum was een groots feest opgetuigd. Dat is vanwege de coronacrisis uitgesteld. Bij het bevrijdingsmonument werden geen bloemen gelegd. In het Bevrijdingsbos gebeurde dat in petit comité wel. Bij de herdenkingsplaquêtte van Fred Butterworth, die op 13 april als eerste van 40 Canadezen militairen sneuvelde, lagen sinds maandag ook al bloemen en een kaars.

April had een maand van ontmoeting en verbinding moeten worden

Bij de strijd om Groningen werden 209 Canadezen gedood of gewond, sneuvelden 130 Duitse soldaten en kwamen 106 burgers om het leven. Aan de oproep van de gemeente om donderdag de hele dag massaal te vlaggen in Groningen (en vandaag in Ten Boer), om zo toch nog uiting te geven aan de bevrijding, werd weinig gehoor gegeven.

Burgemeester Koen Schuiling schreef donderdag in een open brief dat april 2020 een maand van ontmoeting en verbinding had moeten worden. ,,Verbinding van oud en jong, verleden en toekomst, herdenken en gelóof in de toekomst. Dat doen we volgend jaar. Laat ons onze vrijheid koesteren en beseffen hoe dierbaar vrijheid en gezondheid zijn. We herinneren hen die vielen. Laat het eeuwig licht op hen schijnen.''