Het huis van Dominique Quaranta staat stampvol speelgoed, klaar om kinderen blij te maken: 'December moet voor iedereen een leuke maand zijn'

Het is november 2012. De dag staat in de stad Groningen in het teken van de sinterklaasintocht en Dominique werkt in haar moeders Italiaanse delicatessenwinkel Ariola in de Folkingestraat. Tijdens haar pauze ziet ze twee geëmotioneerde vrouwen op het terras. “Ik zat een beetje - niet helemaal netjes - mee te luisteren en het kwam er eigenlijk op neer dat straks Sinterklaas op televisie kwam en dat hij zou zeggen dat alle kindjes hun schoen mogen zetten. En dat een van de moeders dan geen boodschappen kon doen als ze een sinterklaascadeautje moest kopen. En toen dacht ik: maar dat kan toch niet de bedoeling zijn?! Dat je dan de keuze moet maken… stel ik mijn kind teleur of mijn kinds maag?”

Bakken met speelgoed

Nog diezelfde week onderneemt Dominique actie door via Facebook kennissen en familieleden op te roepen om kinderspeelgoed bij haar te brengen in Hoogezand, zodat zij hier cadeaupakketjes van kan maken. Ook plaatst ze de oproep of er mensen zijn die een gezin kennen dat zij hiervoor willen aanmelden.

De aanpak is ongewijzigd gebleven: tot 1 december kan men in een privéberichtje aangeven waarom een bepaald gezin een pakket zou moeten krijgen en hoe de gezinssamenstelling is. “En op basis daarvan ga ik kijken: wat heb ik binnen en wie kan ik helpen?” Haar oproepjes worden die eerste keer massaal gedeeld en Dominique haalt bakken met speelgoed binnen. Nog vóór 5 december 2012 heeft ze 38 pakketten gemaakt en weggegeven.

‘Kinderen mogen niet de dupe zijn’

De aanleiding voor haar inzamelproject met de naam Santa Lucia (vernoemd naar het Italiaanse feest op 15 december waarbij een blinde vrouw een spoor van snoepjes en cadeautjes in huizen achterlaat) emotioneert haar nog steeds. “Kijk, er zijn natuurlijk een hoop ouders in de schulden gekomen door eigen toedoen, maar daar mogen kinderen niet de dupe van zijn. En door welke reden het dan ook maar financieel wat zwaarder is.. ik vind dat december voor iedereen een leuke maand moet zijn.”

Het is inmiddels november 2020. In de gang struikel je over de gevulde shoppers, Dominique haar schuur staat bomvol, de studeer- en waskamer heeft tijdelijk een opstalfunctie gekregen en zelfs in de woonkamer staat een rij pakketten klaar voor vertrek. Die komen terecht in Hoogezand, Delfzijl, Appingedam, Muntendam en Veendam.

“Het wordt ook steeds meer. Sommige mensen weten dat ik dit doe en die sparen het hele jaar spullen op voor mij. En dan komen ze hier uiteindelijk aan, met auto’s vol. Echt heel bijzonder. Ik merk ook: heel veel mensen willen graag helpen, maar weten niet hoe. Dus dan is er eigenlijk maar één persoon nodig die het initiatief neemt en die persoon wil ik graag zijn.”

Gunfactor

Dominique deelt hartverwarmende anekdotes over tranen van blijdschap aan de deur en hoe fijn ze het vindt om leuke kiekjes te krijgen van blije kinderen met hun presentjes. Een van die verhalen is wel extra bijzonder: “Een paar jaar geleden heeft iemand een pakket aangevraagd voor een vriendin van haar, niet wetende dat die vriendin van haar ook een pakket voor haar had aangevraagd. Dat was wel heel erg leuk, ze waren zo verrast! Die gunfactor van beide vrouwen naar de ander toe vond ik heel mooi.”

Zelf heeft Dominique die gunfactor ook, want in de aanloop naar december kan ze altijd op haar eigen vrienden en familie rekenen. ”Eigenlijk elke vrije avond die ik heb, ben ik ermee bezig. En hoe meer we naar pakjesavond toegaan, hoe drukker ik het krijg. Maar ik heb ook heel veel hulp! Ik kan mijn vriendinnen en mijn zusje gewoon vragen om te helpen inpakken en dan zitten we gezellig samen aan tafel. Ook mijn vriend is niet anders meer gewend. Van tevoren waarschuwt hij mij wel, zo van; ik ga je niet helpen hoor, je moet het alleen doen. Maar als het dan eenmaal zover is, zit hij toch ook weer bij me aan tafel en helpt hij gezellig mee.”