Het zal een jaar of tien geleden geweest zijn dat we na een feestje samen bij mij thuis belandden. Ik woonde dichtbij, hij had geen zin om te fietsen en het was niet de eerste keer dat hij bij mij op de bank zou crashen. Maar het werd niet de bank. Natuurlijk waren we een beetje dronken, maar niet zo dronken dat we ons er later achter konden verstoppen. Hoefde ook niet. We hadden geen spijt en onze vriendschap werd er niet door verstoord. Het werd er eerder sterker door. Wij hadden samen een geheimpje. We kenden elkaar nét even beter dan andere vrienden.