Hoe lang blijven de bomen nog kaal? | column Rosa Timmer
‘Hoe lang blijven de bomen nog kaal?’ Ik schaam me er niet voor dat ik dit intik op Google. Temeer omdat ik zie dat ik niet de enige ben met dit soort existentiële vraagstukken.
Rosa Timmer. Foto: Marleen Annema
Als suggesties verschijnen namelijk direct tal van soortgelijke vragen zoals: ‘Wanneer blad aan de bomen?’, ‘Welke bomen verliezen nooit blad?’ en ‘Welke maand wordt het groen?’ Die suggesties bestaan alleen bij de gratie dat andere mensen deze vragen ook precies op dit moment stellen. Tenminste, dat vertel ik mezelf.
Ik dacht de winter te slim af te zijn door januari -de enige maand met 80 dagen- in het buitenland door te brengen. Maar misschien waren mijn verwachtingen wat te hoog gespannen bij terugkomst. Ik dacht dat februari in een zucht voorbij zou zijn, en dat het dan in maart wel weer ,,zou gaan’’. Dit is de logica van iemand die op zonne-energie leeft. Maar we spreken de tweede week van maart en er is sneeuw op komst, de takken zijn kaal en de verwarming kost nog steeds dertig euro per dag.
Mijn wandelingen zijn daarom melancholischer dan ooit. Meer mensen lijken moederziel alleen op bankjes te zitten en de lege winkelpanden met de overgebleven borden van ‘totale leegverkoop’ zien er verdrietiger uit dan anders.
Ik hoor mijn lange winterjas ritselen, de pogingen van iemand naast mij om een sigaret aan te steken, een auto die alweer gas geeft als ik nog op het zebrapad loop.
En dan hoor ik ineens B. Een van de vriendelijkste straatmensen die je kunt treffen in het Noorden. Hij groet iedereen, vraagt om een ‘kleine bijdrage’, en informeert standaard of je al gegeten hebt. Maakt niet uit of het elf uur ‘s avonds is. ,,Of moet je nog eten?’’ Hij is altijd vrolijk, ook als je niks geeft. Of als je zoals ik: al twintig keer niks hebt gegeven. Ik beloof hem telkens dat ik de volgende keer contant geld meeneem en de maand daarop heb ik weer niks bij me.
Ik wil al bijna in schaamte omdraaien als hij mij ziet en zegt: ,,Goedenavond, heb je misschien een kleine bijdrage?’’ Maar dan bedenk ik het wonder: ,,Eindelijk heb ik wat!’’, roep ik. Hij glimlacht als ik het in zijn hand leg, maar precies net zo vriendelijk als wanneer ik niks geef. Gewoon, normaal. Voor hem is iedereen gelijk.
Ineens klaart er iets in mij op. Achter hem staan de krokussen in bloei.
Maar voor wie het ook wilde weten is hier het antwoord dat Google mij gaf: ‘De meeste bomen beginnen in januari langzaam met het op gang komen van de sapstroom. Vanaf half maart zijn de eerste groene knoppen te zien, meestal wordt alles groen in april.’