Drie keer lachen om het nieuws | Column Eric Nederkoorn

.

. Foto: Nienke Maat

Lees meer over
columns

E r zijn berichten of reportages waarvan op je klompen aanvoelt dat de makers ervan geweldige pret hebben gehad. Zo bracht De Telegraaf het nieuws dat Defensie aangifte doet tegen 32 militairen die een dure barbecue hebben gedeclareerd. Het ging om één barbecue, die ze alle 32 telkens een andere omschrijving hadden meegegeven in hun digitale leugentje.

Ik stel me voor hoe die krijgers zich eerst hebben verschanst in een appgroep met de codenaam Kiplekker, om vervolgens af te spreken wie welk attribuut aan zijn inhaligheid zou plakken. Hoe naïef. Defensie komt weliswaar personeel, ogen en oren tekort, maar computers prikken feilloos door zulke malversaties heen; 32 keer eenzelfde bedrag, zoiets zou zelfs het hoogbejaarde ICT-systeem van de Belastingdienst eruit hebben gefilterd, en dat hangt toch met elastiek en plakband aan elkaar.


Militairen zijn vaak beperkt houdbaar

Nu vroeg Defensie er eerder ook zelf om. Tot 2021 konden militairen onder de noemer ‘opleiding’ op kosten van het ministerie een cursus ‘barbecuen’ volgen. Militairen zijn vaak beperkt houdbaar, en je moet na een aantal jaar wachtlopen, tankzitten en zandkruipen beslagen ten ijs de arbeidsmarkt op kunnen. Leer barbecuen! Minister Ollongren kreeg kennelijk in de smiezen dat deze cursus de kansen van afgezwaaide krijgsmachtigen bij hun sollicitaties niet bijster vergrootte. Uit met de pret.

Evenveel pret viel te beleven aan een reportage van EenVandaag in Florida. De verslaggever ging op jacht naar meningen over gouverneur Ron DeSantis, die net als Trump namens de Republikeinen president wil worden. Het verschil met Trump is dat deze DeSantis weliswaar net zo eng is en even nare gedachten koestert, maar dat bij hem wél enige opleiding van betekenis tot zijn hersenen is doorgedrongen. Gevaarlijk dus.

DeSantis’ boekververbanning, onderwijscensuur en aanvallen op alle huishoudens anders dan die van twee zwaar-christelijke ouders met onderhorige kinderen hebben zijn aanvankelijke populariteit in het ravijn gestort. De man is sociaal gestoord. De verslaggever had een man genaamd John McKager Stipanovich opgesnord, een voormalig Republikeins strateeg die drie jaar geleden overstak naar de Democraten. De reportage ‘vergat’ de transfer te melden, want deze maakte ’s mans hekel aan de onsympathieke DeSantis minder tegendraads. Maar niet minder komisch. „Stel jezelf voor op een zeiljacht van Florida naar Bermuda. Reis je samen met George W. Bush of met Donald Trump, dan heb je een leuke tijd. Zelfs met het trotseren van een zware storm vermaak je je prima. Maar je zou liever twee wortelkanaalbehandelingen ondergaan dan een week op een zeilboot met DeSantis te moeten zitten”, zei hij droog.


Daar verjaagt McDonald’s de hangjeugd met Bach

Ander ‘licht nieuws’ kwam van dichterbij. Uit Winschoten. Daar verjaagt McDonald’s aan de Beertsterweg de hangjeugd met Bach. Het is geen nieuw idee. Het dorp Dieren zette dik tien jaar geleden Bach ook al in. Veendam werkte nog eerder met de ‘mosquito’. Het apparaatje verjoeg lastige jeugd met snerpende, hoogfrequente tonen (ouderen krijgen die toonhoogtes niet mee). GroenLinks stelde nog operadiva Maria Callas voor, in plaats van die mug. Omdat zoiets ‘educatief’ was. Jawel, opera als verdelgingsmiddel, heel educatief. Wie weet helpt de actie in Winschoten de overheid aan een idee tegen het overgewicht dat het land teistert, een maatschappelijk probleem dat de volksgezondheid en dus ook de zorg onder druk zet. Verplicht McDonald’s en collega-vetmesters collectief tot het afspelen van Bach.

Alleen dan binnen.

eric.nederkoorn@dvhn.nl