Met verbazing las ik vandaag het artikel van Jan Westera over de zogenoemde fietsvervuiling in onze mooie stad (‘Fietsvervuiling: de pijn zit diep’, DvhN , 02-01). De fiets als probleem en een fietsloze binnenstad als oplossing leken vast te staan in zowel de eigen tekst als in de gekozen lezersreacties in de bloemlezing daaronder. Het enige dat nog open leek te staan: hoe die fietsvrije droom te verwezenlijken. Met die houding komen we er wat mij betreft niet.