Lezersbrieven: Stones forever, edelhert en veehouderij

Stones Forever

Bert Dobben spreekt in een brief ( DVHN , 25/11) van een overvloedige aandacht voor The Rolling Stones. Graag wil ik er op wijzen dat er al een run is op de kaarten voor Unzipped , hoe verklaar hij dat dan? En The Stones zijn inderdaad beïnvloed door de zwarte muziek, daarmee hebben zij deze artiesten een plek gegeven in de muziekwereld: Muddy Waters, Chuck Berry, Howling Wolf, Bo Diddley. Zij traden ook op bij hun concerten en vice versa. Deze band, die vele honderden miljoenen albums heeft verkocht, heeft deze aandacht verdiend. Voor hun huidige tour waren alle concerten al uitverkocht. Alleen is corona nu wereldwijd een spelbreker. Wat nou overvloedig? Terug naar de realiteit: Stones forever !

Groningen Ben de Waal

Achterhaald faunabeheer

Prachtig te lezen hoe mensen zich inzetten voor het behouden van het leven van het edelhert. Dat het niet past in het faunabeheersplan en dat er een Soorten Effect Rapportage opgesteld moet worden van een edelhert dat al eeuwen leeft in Nederland, is niet te begrijpen. Dat geldt ook voor wilde zwijnen. Deze dieren zijn een geweldige aanvulling voor de Drentse natuur, waar je trots op zou moeten zijn. Er moet haast gemaakt worden met het legaliseren van het edelhert en de wilde zwijnen. Dat deze dieren een plek toebedeeld krijgen in de Drentse bossen en dat niet met achterhaalde procedures geschermd moet worden. Mensen die schapen houden worden gedwongen om allerlei voorzorgsmaatregelen te treffen om schapen te beschermen tegen de wolf. Ik vind dat de provincie zelf de juiste actie moet ondernemen om een goed en veilig leefgebied te creëren voor edelherten en wilde zwijnen. Als het op de Veluwe lukt, moet het in Drenthe zeker ook lukken. Weinig reden voor een excuus.

Vries, Barend Lukkien

Hef provincies liever op

In Dagblad van het Noorden van 25 november las ik dat de provincies plannen hebben om een eigen belastingstelsel te ontwikkelen. Dat in plaats van het innen van opcenten, onderdeel van de wegenbelasting. Het is toch niet te geloven. Weer een belastingonderdeel erbij. Dat gaat ons alleen maar geld kosten. En dat zal de provincie ook wel nodig hebben. Het is een beter idee om het provinciebestuur zo langzamerhand op te doeken. Het kost veel geld en het heeft weinig meerwaarde. De gemeenten worden steeds groter en kunnen de meeste zaken heel goed zelf regelen zonder tussenkomst van de provincie. Het rijk kan best een aantal taken van de provincie overnemen. Het gebeurt nu ook al dat provinciale besluiten door het rijk worden overruled. De laag van de provincie kan gerust uit het hele systeem worden gehaald. Het levert een gigantische bezuiniging op in plaats van extra kosten.

Scheemda, Luit S. Draaisma

Veehouderij is zondebok van D66

En weer berijdt D66 haar favoriete stokpaardje: verkleining van de veestapel ( DVHN , 25/11). Behalve het milieu wordt nu ook verspreiding van ziekten als reden aangevoerd. Nederland is een postzegel waar te veel vee wordt gehouden, zo wordt gesteld. Natuurlijk heeft de veehouderij impact op de leefomgeving, maar dat er op deze postzegel ook (te)veel mensen wonen blijft onvermeld. Ook dat heeft impact op de leefomgeving en verspreiding van ziekten. En D66 wil een soepel immigratiebeleid, meer mensen mag dus wel. De veehouderij is verworden tot zondebok. Bij overdracht van fosfaatrechten (rechten om dieren te houden) wordt bij iedere overdracht 22 procent gekort (buiten familieverband), dit is een sterfhuisconstructie die niet in een rechtsstaat thuishoort! De veehouderij is een belangrijke bron van werkgelegenheid en is goed voor een belangrijke bijdrage aan de handelsbalans. Laten we hopen dat D66 bij de komende verkiezingen (ook) flink inkrimpt.

Leermens, René Oosterlaken

Carbid en streektaal

In zijn ingezonden brief stelt Jur Engels ( DVHN , 26/11) dat het woord carbid niet voorkomt in de Groninger en Drentse woordenboeken. De Statenbijbel onder de streekwoordenboeken, het ‘Nieuw Groninger Woordenboek’ van K. ter Laan uit 1929, maakt wel degelijk melding van carbid, in het Gronings ‘kerbid’. Ter Laan vermeldt daarnaast ook de uitspraak ‘kerbiet’. Op het Hogeland spraken wij van kerbid, met de klemtoon op de tweede lettergreep, een stomme e en een nauwelijks hoorbare r. Het carbidschieten met melkbussen gebeurde hooguit op een enkele boerderij. De dorpsjeugd gebruikte lege verfblikjes met een gaatje in de bodem. ‘Kerbid erin, even ‘spijen’, deksel erop en lucifer erachter. Als je geluk had was het twee huizen verderop nog te horen. Those were the days.

Emmen, Willem Bakker