Opinie: Verwarde mensen verdienen meer zorg

Mijn praktijk als advocaat in Groningen bestaat grotendeels uit strafzaken en zaken rond de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz). Deze laatste wet gaat over personen met een psychische stoornis, waarbij de burgemeester en rechter iemand kunnen verplichten bepaalde zorg te ondergaan als dit nodig is om nadeel voor zichzelf of anderen te voorkomen. Door de coronacrisis is mijn strafpraktijk grotendeels tot stilstand gekomen: zittingen gaan niet door, tenzij het gaat om personen in voorlopige hechtenis, en de politie houdt veel minder verdachten aan omdat de criminaliteit sterk afneemt en omdat de prioriteiten nu anders liggen. Dit geldt echter niet voor de Wvggz. Immers, geestelijke problemen trekken zich niets aan van een besmettelijk virus en worden mogelijk alleen maar groter doordat de hulpverlening het aantal contacten juist noodgedwongen beperkt, met alle gevolgen van dien. Daar komt nog bij dat verwarde personen vaak niet begrijpen waarom bepaalde maatregelen worden genomen, zoals het houden van voldoende afstand of het niet toelaten van bezoek.