Ik heb het over de prachtige woorden waarmee T. S. Eliot, fanatiek wandelaar, dichter en Nobelprijswinnaar (1948) voor de literatuur, in een gedicht de hoofdpersoon tegen zichzelf ‘s avonds laat uitroepen: ‘ Let us go then, you and I, when the evening is spread out against the sky ... Let us go through certain half-deserted streets ’. (Laat ons gaan dan, jij en ik, wanneer de avond zich spreidt over de hemel, laat ons gaan door half-verlaten straten.)