Er is ons al vroeg geleerd om niet te vloeken als we bezoek kregen van mensen die protestant waren. Of als we ergens kwamen waar ook hervormden of gereformeerden liepen. Niet dat wij doorgaans veel vloekten. Helemaal niet. Maar het gebeurde weleens. En dat was dan eigenlijk niet zo heel erg. Niet erger dan niet netjes. Katholieken hebben op de een of andere manier minder problemen met een vloekje af en toe. Bovendien hadden we nauwelijks te maken met mensen van een ander geloof. Wij groeiden op in de tijd die later het staartje van de verzuiling bleek te zijn geweest.