Raar eigenlijk. Dat ik me druk maak over haar oordeel; graag wil dat ze tevreden over me is en hoop op een compliment. Raar want ze is mijn baas niet, ze is aanzienlijk jonger dan ik en ik kan me geen moment herinneren waar ze niet aardig en informatief feedback of aanwijzingen heeft gegeven. Waarom dan toch altijd weer die spanning bij het gaan naar haar? Is het omdat ik haar een zekere autoriteit verleen - terecht - en in haar ogen niet wil falen?