Eerder & later | column Daniël Lohues

Had afgesproken met een vriend van eerder. Ja, hij is nog steeds een vriend, alleen zien we elkaar niet zo vaak meer. Wat prima is verder, geloof ik. We hadden afgesproken bij dat bankje langs dat afgelegen kanaal waar we vele zomers geleden vaak hadden zitten vissen. Ik was er eerder dan hij. Dat was toen al zo. Maakt niks uit. Dus ik zat in mijn eentje al een beetje terug te denken aan die tijd dat we zo’n mooie vriendenclub hadden. Vreselijk gelachen altijd. Ik ging nog even na bij mezelf of dat echt zo was. Ik heb nogal de neiging om alleen leuke dingen te onthouden. Maar het was echt zo. We hebben destijds ontzetten maffe dingen gedaan waar we zelf bijzonder hard en lang om konden lachen.