Alles is nat en kil. Het waait. Het land is leeg. In de verte een paar velden die doodgespoten zijn. Kan me nauwelijks meer voor de geest halen hoe mooi en vol groen het hier kan zijn in de zomer. Eerder vond ik dit lege, grauwe en modderige beeld prachtig. Maar het mooiste is er tegenwoordig wel van af. Krijg een appje van een vriendin die in Thailand zit. Ze stuurt wat foto’s mee. Blauwe zee. Palmbomen. Wit strand en een foto van een kom Tom kha kai. Ik antwoord met ‘wauw’ en duimpjes en typ dat ze groot gelijk heeft. Ze antwoordt dat ze inmiddels ook wel weer verlangt naar Nederland. Ik kijk uit het raam. Kan me haar verlangen moeilijk voorstellen.