Van Riel zag eruit als een vroeg twintigste-eeuwse karikatuur van een kapitalist: gezet postuur, driedelig pak met horlogeketting, bolhoed en -knak. Hij was levenslang vrijgezel, maar anders dan ten aanzien van Rutte, deden er over hem (en zijn band met de secretaresse van zijn partij, Magda van Everdingen) wel praatjes de ronde. Als hij bij Wiegel kwam eten, liet hij haar overigens buiten in de auto wachten, tot de vrouw des huizes hem eens zei dat zij best ook mocht aanschuiven.