Vuurwantsen zijn kleine, rood-zwarte kevertjes, ze kunnen vaak niet vliegen, slechts de fortuinlijken onder hen een beetje, en ze hebben een symmetrisch, maskerachtig schild op hun rug dat mij eerder feestelijk dan afschrikwekkend voorkomt. Ze deden mij denken aan een discotheek aan de Spaanse Costa Brava waar ik samen met mijn beste schoolvriend, hij net uit de kast en ik lelijk en dus allebei op de voor ons beroerdste plek op aarde, onzichtbare accordeons en trombones bespeelde. Ik droeg een rood-zwart shirt die nacht en net als de kevers op de stoep hielden we elkaar dronken aan de schouders vast. Net als de kevers waren we in een voor ons vreemde omgeving feestelijk en gelukkig. En toen ik wegfietste besloot ik voor altijd zo gelukkig te willen zijn als die twee kevers.