Mijn eerste reactie was in de lach schieten. Ik zag een of andere patjakker voor me die zich op zijn zolderkamer zat te verkneukelen bij het ons vóór de dagsluiting nog even van de kook of in de war brengen. Zo van: ‘Verbeeld je maar niks, denk maar niet dat jullie je gerust kunnen voelen, ook naar jullie is een portie bittere ellende onderweg’.