Als ik Mathieu van der Poel zie koersen, denk ik aan zijn opa Raymond Poulidor | Tourcolumn Marijn de Vries

Misschien was het de eindeloze regen van het voorjaar, waardoor het nog lang geen zomer leek. Misschien waren het de dichte terrassen, die nu eindelijk weer open zijn. Misschien haalde corona gewoon gekke dingen uit met de tijd. Want ik was nog lang niet toe aan de Tour. En daar is hij al. Ik ben er allesbehalve klaar voor. Maar hij begint vandaag gewoon. En eerlijk is eerlijk, plots kriebelt het ook. Dat komt door Mathieu van der Poel. Of beter gezegd: door Mathieu en zijn opa, de oud-wielrenner Raymond Poulidor.