Mijn collega leeft al een paar jaar in de ergste nachtmerrie. Haar zoontje is ongeneeslijk ziek. Natuurlijk staat sinds de eerste dag dat die inktzwarte diagnose werd gesteld haar leven volledig in het teken van haar gezin. Gelukkig hebben we een werkgever die daar niets anders dan begrip voor heeft en zijn meest sociale gezicht toont. Zo gaat dat. In voor- en tegenspoed. Ze krijgt alle tijd en ruimte die nodig is om te doen wat goed is.