Toen Eising in 2009 de beste van de wereld was bij de junioren, lag de wereld voor hem open. Hij droomde van een bestaan als profrenner, maar haalde nooit het allerhoogste niveau in die categorie. Na een aantal jaren zette hij de crossfiets aan de kant om op de weg te gaan rijden. Aanvankelijk was de trui vooral een herinnering aan wat had moeten zijn, maar nu is de trots terug bij de Emmenaar. ,,Het is een titel die mij steeds meer aanspreekt, maar ik merk het ook bij anderen. Als ik een clinic geef, zijn de mensen altijd meer onder de indruk van het feit dat ik wereldkampioen ben geweest dan dat ik twee keer de Ronde van Groningen heb gewonnen.’’