Oussama El Azzouzi (ex-FC Emmen en ex-FC Groningen) leeft zijn jongensdroom in de Europa League bij Union Sint-Gillis in Brussel: ‘Lukkien heeft mij herontdekt’

Oussama El Azzouzi bijna een jaar geleden in het shirt van FC Emmen, waarmee hij, uitgerekend tegen zijn tweelingbroer die bij FC Dordrecht speelt, kampioen werd in de eerste divisie. Foto: Marcel Jurian de Jong
Union Sint-Gillis (USG) haalde donderdag de laatste acht van de Europa League door een 3-0 zege op dat andere Union, Union Berlin, dat op zijn beurt eerder Ajax uitschakelde. Van de 180 minuten in het tweeluik tussen de Unions speelde Oussama El Azzouzi er 95; in Berlijn de hele wedstrijd en in het Anderlechtstadion als invaller. En het gaat dus nog even door met de middenvelder, die opgroeide in Veenendaal.
Dat had de voetballer in Brusselse dienst een paar jaar geleden nog niet gedacht. Via de amateurs van DOVO, de jeugdopleiding van FC Groningen en een kampioenschap bij FC Emmen leeft de Nederlander nu zijn jongensdroom in Brussel.
Twee man en een paardenkop
Kort voor de wedstrijd tussen beide Unions, op een terrasje in Brussel. ,,Uit Winschoten? Dat ken ik, WVV van Jan Mulder!’’, roept USG-fan Yorick van Kerckhoven enthousiast in Waals-Nederlands. ,,Daar krijg ik kippenvel van. Dat u Jan Mulder kent. Wij hebben hem hier heel hoog zitten, want meneer Mulder heeft de opkomst van ons Union al jaren geleden voorspeld. Hij is toch een beetje de Nederlandse George Best, hè.”
Al in 2019 voorzag de oud-speler van WVV, Ajax en Anderlecht dat de grootste bedreiging voor de faam van Anderlecht het toen nog nietige Royale Union Saint Gilloise zou worden. De kenners moesten er om lachen. ,,Ach Jan, wat komt daar kijken? Twee man en een paardenkop?’’ Het is vier jaar later en de meesteranalyticus kreeg gelijk. Elke thuiswedstrijd is het volle bak in het feeërieke Joseph Marienstadion, dat aan de rand van het park ligt met staantribunes tegen de heuvel gebouwd. Mooier en authentieker kan een stadion niet zijn. Van Kerckhoven: ,,Sprookjesachtig, vindt u niet?’’
,,Het is jammer dat wij niet in ons eigen stadion speelden’’, zegt El Azzouzi na afloop van de wedstrijd. ,,Dat is echt heel bijzonder. Het is echt een feest om hier op het veld te staan.’’ Althans hier. De middenvelder bedoelt eigenlijk daar. Een slordige drie kilometer verderop, het stadion van Sint-Gillis.
Want Les Unionistes moesten van de UEFA uitwijken naar de thuisbasis van, hoe frappant, Anderlecht. Dat was voor een deel van de harde kern reden om thuis te blijven. ,,Ik ben overal geweest. Braga, Berlijn en Glasgow, maar ik ga niet naar Anderlecht’’, verklaart het lid van de harde kern stellig. ,,Wij speelden de eerste rondes in Leuven, dat was prima. Waarom nu naar de buren? Ik snap dat niet.’’
Veel te danken aan Dick Lukkien
Veel wegen die uiteindelijk in Brussel uitkomen dus. Voor de, nu nog, wisselspeler van la Vieille Dame ging deze weg via DOVO, uit zijn geboortedorp Veenendaal, de jeugdopleiding van FC Groningen en FC Emmen. ,,Dat ik hier nu speel heb ik te danken aan twee personen’’, vertelt de kampioen van de eerste divisie openhartig. ,,Aan Gert Kruys en aan Dick Lukkien; zij hebben mij herontdekt.’’
Na een mislukt jeugdavontuur bij Vitesse kwam hij bij DOVO van Kruys terecht en daar kreeg hij het plezier in voetballen terug. Tijdens zijn verdere opleiding bij FC Groningen zag de oefenmeester van Emmen hem bij de beloften aan het werk en Lukkien aarzelde niet om El Azzouzi naar FC Emmen te halen. ,,FC Groningen stelde een nieuw contract steeds uit en toen kwam Emmen. Dus heb ik daar getekend’’, aldus de middenvelder van USG. ,,Ineens wilde Groningen wel, maar ik had mijn woord al aan Lukkien gegeven.’’
,,Ik denk nog vaak terug aan Emmen en ik volg de club zeker nog’’, zegt El Azzouzi met een glimlach. ,,Ik heb daar een prachtig jaar gehad. Het is een warme club; eigenlijk wilde ik ook wel blijven, maar toen kwam Union. Zij scouten op een bepaald profiel en halen spelers uit heel Europa, maar niet per se van het hoogste niveau, daar ben ik een goed voorbeeld van.’’
Dat tekent de manier waarop de scouting van USG te werk gaat. ,,Wij zoeken spelers voor de toekomst en die in onze spelovertuiging passen’’, legt trainer Karel Geraerts uit. ,,Geen grote sterren, maar jongens die iets willen leren. In dat plaatje past Oussama perfect. Hij speelt nu nog niet alles, maar hij is nog jong. Als hij zo doorgaat komt dat goed.’’
‘Wat druistig’
,,Natuurlijk volg ik Oussama nog’’, zegt zijn oud-trainer Lukkien. ,,Ik heb warme herinneringen aan hem. Een geweldige, ambitieuze jongen, die zeker nog een stap gaat maken. In het begin moest ik hem wel een beetje afremmen. Hij moest wat minder druistig worden, maar zo te zien is dat aardig gelukt.’’
Lukkiens voormalige pupil herkent zich wel in het beeld en glundert: ,,Ja, dat klopt wel. Ik was nogal onbesuisd in de duels. Daar heeft Lukkien mij wel mee geholpen.’’ Onbesuisd en druistig of niet, Azzouzi leeft in een jongensboek in het sprookjesachtige deel van Brussel. ,,Dit is waar ik als kind van droomde, maar Emmen zit zeker nog in mijn hart.’’
Club met elf landstitels, eigendom van profpokeraar
Union Sint-Gillis is een van de oudste Belgische clubs. Voor de tweede wereldoorlog waren de geel-blauwen de succesvolste club in België met elf landstitels. Alleen Anderlecht en Club Brugge hebben meer landstitels. Toen het voetbal professioneler werd, paste de familieclub zich nauwelijks aan. In de jaren ‘70 raakte de club in verval. USG degradeerde naar de tweede, naar de derde en zelfs de vierde klasse.
In 2018 nam de professioneel pokeraar Tony Bloom, tevens eigenaar van Brighton & Hove Albion, Les Unionistes over. In 2021 promoveerden zij naar de hoogste klasse en eindigden als eerste promovendus ooit op de eerste plaats in de reguliere competitie. USG verloor in de play-offs van Club Brugge, dus een twaalfde landskampioenschap ging toen aan hen voorbij.