De 16-jarige Lucien uit Assen is niet meer verslaafd aan wiet, maar aan boksen. Hij is een ander mens geworden. Moeder Karin: 'We hebben onze Lucien weer terug'

Moeder Karin en zoon Lucien van der Es hebben het weer gezellig met elkaar. Foto: Marcel Jurian de Jong
Lucien van der Es is pas sinds een half jaar een serieuze bokser. De jonge Assenaar won voor team The Drentse bokser Gym zijn eerste gevechten en is volgens zijn moeder Karin een ander mens geworden. Eerder was hij verslaafd aan wiet en kwam de politie met grote regelmaat aan de deur. Dat is nu door het boksen onder leiding van oud-profbokser en meervoudig Nederlands kampioen Ben Tingen uit Bovensmilde allemaal anders geworden. ,,Lucien is een talentvolle jonge bokser. Het kwartje valt voor hem door de sport nu de goeie kant op’’, stelt Tingen.
,,Thuis ging het slecht’’, vertelt Van der Es. ,,Ik had elke dag ruzie en werd steeds betrapt op blowen, andere verkeerde dingen en spijbelen. Maar ik wilde de situatie thuis verbeteren. Daarom ging ik me sinds oktober serieus met boksen bezighouden. Ben wilde toewerken naar mijn eerste wedstrijd in januari. Dat gaf me de motivatie om niet meer te blowen. Want dan ging ik de wedstrijden niet redden. Het gaat daardoor weer beter thuis en ook op school.’’
Moeder Karin: ,,Het was eerder altijd een kat-en-muisspel tussen ons. Ik stond altijd op scherp om Lucien te betrappen. Mijn vijf zoons krijgen veel vrijheden, maar ik moet ze wel kunnen vertrouwen. Maar als iemand verslaafd is, houdt het op. Lucien functioneerde niet meer, maar is sinds hij bokst veel opener geworden. Dat heeft hij jaren niet gehad. Hij gaat nu echt gesprekken aan.’’
Zijn eerste gevecht in Leeuwarden won Van der Es. Daarna versloeg hij in Klazienaveen ‘een sterke Duitse jongen’, zoals Tingen zijn tegenstander typeerde. ,,Ik heb een goede sterke mindset’’, stelt Lucien. ,,Er zit een stemmetje in mijn hoofd dat me blijft pushen. Daarom werk ik harder. Ik laat me niet afleiden, zodat ik niet in paniek raak en in de ring domme dingen doe.’’
Ik had stress en dacht: mijn kind krijgt klappen
Karin was niet zo rustig. ,,Ik had stress en dacht: mijn kind krijgt klappen. Maar ik had Lucien nog nooit zo serieus bezig gezien. Ik was verbaasd hoe sterk hij daar stond. Ik ben gewoon trots. Al vind ik het verschrikkelijk om te kijken als hij in de ring staat.’’ Lucien: ,,In Klazienaveen was ik wat meer nerveus. Ik kreeg een klap, maar daardoor werd ik goed wakker en won tegen die Duitser alle drie de ronden. Al weet ik dat ik nog veel beter kan.’’
Van der Es raakte in 2020 voor het eerst geïnspireerd door de bokssport. ,,Dat was nog niet serieus. In de coronatijd keek ik met mijn broer Damian tot laat in de nacht naar gevechten. We bestelden bokshandschoenen en zijn een beetje gaan sparren. Dat ging toen dramatisch slecht, want ik wist helemaal niet hoe het moest.’’
De jonge Assenaar was tot op dat moment vooral een voetballer. Zeker niet zonder talent. Via FC Assen werd hij op zijn negende door FC Groningen gescout. Daar gooide een immuunprobleem aan zijn longen roet in het sportieve leven. ,,Daar kreeg Lucien injecties voor en kon dan uren niets doen’’, voegt Karin toe. ,,Dat was niet meer met de trainingen bij FC Groningen te combineren. Dat hield hij niet vol.’’
Voetbal was sowieso niet Luciens grote liefde
Maar voetbal was sowieso niet Luciens grote liefde. Karin: ,,Hij was een luie speler, haha.’’ Lucien: ,,Het was geen echte passie. Ik deed het meer omdat iedereen op voetbal zat. Ik had wel talent, maar had er niet altijd zin in.’’ Na te hebben gespeeld bij LTC hield Van der Es het voetbal dan ook voor gezien. Het boksen werd wel zijn passie. ,,Ik begon serieus te boksen, omdat ik een verslaving had’’, vertelt hij. Via zijn moeder, die in Assen het Business Boxing Gala voor het goede doel had georganiseerd, kwam Lucien bij de sportschool van Ben Tingen terecht.
Karin: ,,Ik zei tegen Ben: ik heb een jongen die wat problemen heeft. Het ging bergafwaarts op school. Verkeerde vrienden en zich met foute dingen bezighouden. Ik zal niet in detail treden, maar het ging niet goed met Lucien. Thuis ook niet. Er waren allerlei toestanden met de politie. Verslaving aan wiet was de hoofdoorzaak. Ik zei tegen Lucien: je moet die verslaving omdraaien naar een verslaving voor sport. Want daar krijg je ook een kick van. Ik kreeg hem niet echt mee. Hij had iemand nodig tegen wie hij op kan kijken, iemand die hem coacht.’’
Door het boksen heb ik discipline en doorzettingsvermogen gekregen
Ben Tingen bleek daarvoor met zijn no-nonsense aanpak uitermate geschikt. Lucien kwam bij de eerste trainingen in Bovensmilde schuchter en in zichzelf gekeerd binnen. ,,Hij keek naar beneden en was niet open’’, zegt Karin. Lucien: ,,Mijn moeder had mij angstig gemaakt. Ben zou mij zwaar aanpakken, had ze gezegd. Ik wilde daarom bij hem niet al te vrolijk binnenkomen en was bang dat ik dan op mijn donder kreeg.’’
Maar allengs voelde Lucien zich er steeds beter thuis. ,,Door het boksen heb ik discipline en doorzettingsvermogen gekregen.’’ Karin: ,,Lucien was een jongen die niks wilde en het liefst in bed bleef liggen, maar is nu weer actief en een stuk vrolijker. We hebben het thuis weer gezellig. Op de havo gaat het ook veel beter. In nog geen zes weken haalde hij acht onvoldoendes op naar twee. Als gezin hebben we onze Lucien terug.’’