Zeldzaam stabiele Donar-factor Clay Mounce maakt op en naast het veld een mooi jaar door

Het is dit seizoen een komen en gaan van spelers bij Donar. Na het eerste duel in de Elite Gold van de BNXT-League voerde de Groningse basketbaltrots opnieuw enkele wisselingen door. Ronalds Zakis keerde terug naar Letland en Peter Olisemeka kwam de gelederen versterken. Dinsdag bracht de club naar buiten dat ook Steph Branch de rest van het seizoen in Groningen speelt.

Cola en whiskey

,,Het was als cola en whiskey’’, probeerde Donar-coach Andrej Stimac uit te leggen waarom de club ervoor koos om Zakis weg te sturen. Hoewel er liefhebbers zijn van dat mixdrankje, bedoelde de Kroaat uit te leggen dat Zakis niet goed in het team van Donar paste. ,,Hij heeft bepaalde kwaliteiten waarmee hij tot de beste spelers van de competitie behoort. Maar zijn snelheid en precisie schoten tekort voor het spel dat wij voor ogen hebben.’’

Tussen alle tegenvallende spelers die dit seizoen vroegtijdig de deur van Martiniplaza achter zich dichttrokken, is Clay Mounce een stabiele factor. Hij is een van de weinige spelers die wekelijks een voldoende scoort.

Positiewisseling

Door de vingerblessure van Olaf Schaftenaar, die nog enkele weken uit de roulatie zal zijn, bestaat de kans dat Mounce moet verhuizen binnen het team. De small forward moet wellicht noodgedwongen de komende weken genoegen nemen met een positie als power forward. Hij vertrok afgelopen zomer bij aartsrivaal Heroes Den Bosch juist omdat hij het niet zag zitten om als power-forward te moeten spelen, de positie die coach Erik Braal voor hem voor ogen had.

Toch zit de Amerikaan er niet mee als hij de komende weken de power forward van Donar is. ,,Ik wil een small forward zijn, maar ik wil vooral winnen. Als dat betekent dat ik als power forward moet spelen, zal ik er staan.’’ Stimac heeft echter geruststellende woorden voor Moucne. ,,Clay is onze small forward. Ook de komende weken zal hij op die positie starten, maar als power forward is hij ook geweldig.’’

Huwelijk met jeugdliefde

Niet alleen op het veld gaat het Mounce voor de wind. In juni trouwt hij met zijn jeugdliefde Ayano. ,,Ik heb haar leren kennen op school, toen ik dertien was. Ze is de enige vriendin die ik ooit heb gehad. Ik heb haar in juni ten huwelijk gevraagd toen we op vakantie waren in Jamaica. Op 25 juni gaan we trouwen in North Carolina, ergens bovenop een berg. Ik kijk er enorm naar uit.’’

Vorige week kwam zijn vriendin voor een kort bezoek over vanuit de VS. ,,Ik was jarig en we hebben het gevierd door een weekeinde naar Amsterdam te gaan. We hebben er gegeten met vrienden, door de stad gewandeld en het Van Gogh Museum bezocht, toeristendingetjes dus.’’

Een langer verblijf in Nederland zat er helaas niet in voor Ayano, die in de VS werkzaam is als verpleegkundige. Pas over een paar maanden kan hij zijn geliefde weer in de armen sluiten, als ze elkaar het ja-woord geven. ,,Ik kijk daar enorm naar uit.’’