Donderdag kan Donar kampioen worden. Wie dat een aantal maanden geleden had voorspeld, was voor gek verklaard. De Groningse basketballers leken bezig aan het zoveelste magere seizoen sinds het succesjaar 2018, toen coach Erik Braal nog de scepter zwaaide in Martiniplaza. Tijdens die historische jaargang legden de noorderlingen achtereenvolgens beslag op de beker, het kampioenschap en de Supercup en reikten ze ook nog tot de halve finale van de FIBA Europe Cup.

Kampioenenbal

Donar heeft nog steeds de ambitie om zowel binnen als buiten de landsgrenzen hoge ogen te gooien, het liefst zelfs in de vooraanstaande Champions League. Alleen de landstitel geeft de ploeg de sleutel tot dat internationale kampioenenbal. Om de ambities kracht bij te zetten voerde het bestuur dit seizoen samen met technisch directeur Drago Pasalic de ene na de andere mutatie door, nadat bleek dat het team dat oorspronkelijk beoogd was om Groningen de glans van basketbalstad van Nederland terug te geven geen potten kon breken.

Coach Matthew Otten werd ontslagen, assistent Andrej Stimac nam het roer over, bijgestaan door zijn Belgische rechterhand Kevin Verhulst. De spelers Mindaugas Kacinas, Artjom Butjankovs, Charles Callison, Ronalds Zakis ruimden het veld, Andrej Magdevski, Viktor Gaddefors, Peter Olisemeka en Steph Branch kwamen ervoor in de plaats. En zie: het begon zowaar te lopen.

Donar-onwaardig

,,Het heeft er lange tijd heel anders uitgezien’’, beseft Leon Williams, terwijl de 31-jarige aanvoerder kip in de oven zet en boontjes en aardappeltjes op het fornuis heeft staan. ,,Het begin van het seizoen was bepaald niet Donar-waardig en dan druk ik me nog zachtjes uit. Het kon niet slechter dan toen. Aan de andere kant weet iedere basketbalvolger in Nederland dat je deze club nooit uit kan vlakken. De clubleiding heeft belangrijke beslissingen genomen en wij als team hebben de wijzigingen goed geabsorbeerd.’’

Daarbij hebben Williams en zijn ploegmaten naar eigen zeggen altijd het geloof gehouden. ,,We hebben nooit opgegeven en zijn steeds hard blijven werken. Als de verdediging staat, maak je altijd een kans. Vanuit dat principe zijn we opnieuw gaan bouwen. Het heeft tijd gekost, maar het is uiteindelijk gelukt. De kwaliteit die in het team zat is boven komen drijven en alles en iedereen staat nu op de goede plek. Ziedaar het resultaat.’’

Slijtageslag

De captain is weer op krachten gekomen, nadat hij zondag gesloopt van het veld kwam na de slijtageslag met twee verlengingen in Leiden. Het was het allemaal meer dan waard, want Donar draaide tijdens de eerste de beste krachtmeting in de Vijf Meihal het thuisvoordeel in de finalereeks om met een zege (91-94) in het hol van de leeuw. Nog twee wedstrijden in winst omzetten tijdens de best-of-five -serie, om te beginnen dinsdagavond in een tot de nok gevulde Groningse basketbaltempel, en het onmogelijk geachte wordt waar gemaakt.

,,Ik verheug me enorm op een vol Martiniplaza’’, wrijft Williams zich al in de handen bij de gedachte aan het tweede finaleduel. ,,Ik verwacht opnieuw twee ploegen die elkaar met een enorme intensiteit zullen bestrijden. Leiden is een heel goede ploeg, maar dat zijn wij ook. Ik denk dat wij ze verdedigend de baas kunnen. Aan de andere kant scoren zij wat gemakkelijker dan wij. Er is een leuke balans tussen beide ploegen. Eén voordeel: wij hebben onze ware aard nog niet getoond tijdens de eerste wedstrijd. We wonnen en we kunnen beter. Het beste moet nog komen.’’